Η Ιστορία της Δομβραίνας

Η Δομβραίνα είναι όμορφη κωμόπολη του νομού Βοιωτίας, κουρνιασμένη κάτω από τη σκιά του ιερού όρους του Ελικώνα. Mετονομάστηκε σε Κορύνη.

Βρίσκεται πολύ κοντά στον ομώνυμο όρμο του βορειοανατολικού μυχού του Κορινθιακού κόλπου και είχε 1.415 κατ. (1991). Στα νοτιοδυτικά της Δομβραίνας βρίσκεται και ο μικρός παραθεριστικός οικισμός Άγιος Νικόλαος. Βόρεια της Δομβραίνας κάτω από τις κορυφογραμμές του Ελικώνα δεσπόζει το Μοναστήρι της Μακαριώτισσας που αποτέλεσε καθ΄ όλη την περίοδο της τουρκοκρατίας εστία μελέτης και διαφώτισης καθώς και κρυφό σχολειό.
Ιστορία

Η ιστορία τής Δομβραίνας είναι συνδεδεμένη άμεσα με την εξέλιξη τής αρχαίας πόλης τής Θίσβης.

Όταν την Βυζαντινή περίοδο η Θίσβη εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της, δημιουργήθηκαν στη γύρω περιοχή μικροί οικισμοί. Τον 11ο με 12ο αιώνα στην περιοχή της σε προϋπάρχοντα Ελληνικό πληθυσμό προστέθηκαν κάποιοι ποιμένες σλαβικής καταγωγής. Η περιοχή ονομάστηκε Δομβραίνα, λέξη που προέρχεται από τα σλαβικά και σημαίνει ήρεμο και καλό χειμαδιό.

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας οι κάτοικοι της Δομβραίνας επέδειξαν σπουδαία δράση.

Οι κάτοικοι τής Δομβραίνας σήκωσαν από τους πρώτους το λάβαρο της ελευθερίας. Κοντά στο χωριό υπάρχει ένας όρμος, από τον οποίο, κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης, μεταφέρονταν άνδρες και πολεμοφόδια από την Πελοπόννησο στη Στερεά και από τη Στερεά στην Πελοπόννησο. Στην περιοχή σημειώθηκαν αρκετές μάχες καθώς η περιοχή αποτελούσε πέρασμα για τον ανεφοδιασμό των επαναστατών της Πελοποννήσου από τους Στερεοελλαδίτες και το αντίθετο. Μάλιστα, από τον περίφημο πύργο του ο Καραϊσκάκης συντόνιζε τις επιχειρήσεις του ένοπλου αγώνα. Στο ύψωμα της Δομβραίνας στέκει αγέρωχο το κάστρο τού Καραϊσκάκη που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την επανάσταση του 1821.

Σημαντική ήταν και η μάχη του Καναβαρίου όπου ο Αρματωλός Τσάρδας από τη Δομβραίνα μαζί με τον Κούρκα και τα παλικάρια τους κατατρόπωσαν τον τουρκικό στρατό που τότε κατευθυνόταν απειλητικά προς την Δομβραίνα, για να την καταλάβει και να την καταστρέψει .
Οικονομία

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθιση και φημιζόταν για τις μεγάλες πέτρινες και άνετες κατοικίες, από τις οποίες κάποιες διασώζονται μέχρι και σήμερα. Η Δομβραίνα είναι γνωστή για τα περίφημα μάρμαρά της που χρησιμοποιήθηκαν για πολλές δημιουργίες στον αρχαίο και σύγχρονο κόσμο. Είναι τα γνωστά μάρμαρα Δόμβραινας με ωραία μελί-μπεζ απόχρωση. Τα λατομεία της Δόμβραινας βρίσκονταν στα βόρεια του χωριού, στις υπώρειες ταυ Ελικώνα προς την περιοχή της μονής Μακαριώτισσας.

Εκτός από τα μάρμαρα η Δομβραίνα είχε μεγάλη παραγωγή οσπρίων (κυρίως φακές) και κρασιού. Γνωστά, επίσης, ήταν τα πρώιμα νωπά κρεμμύδια, το εκλεκτό μέλι, τα νόστιμα κρέατα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.
Στη διάρκεια της τουρκοκρατίας η Δομβραίνα θα γνωρίσει μεγάλη οικονομική άνθιση, πράγμα που θα σημάνει κατ’ επέκταση και μια εντυπωσιακή ανάπτυξη της κωμόπολης. Η σύνδεση της με την Αλυκή και η διακίνηση του αλατιού βοηθούν σημαντικά στην εξέλιξή της.

Η καλλιέργεια της ελιάς, η παραγωγή του λαδιού, οι αμπελώνες με τη σταφίδα και το κρασί, καθώς και τα όσπρια είναι μερικά από τα προϊόντα που παρήγαγε σε αφθονία η περιοχή και επομένως έδωσαν σημαντική ώθηση στο εμπόριο. Η κτηνοτροφία και τα γαλακτοκομικά προϊόντα απέφεραν στην περιοχή μεγάλα έσοδα.

Τέλος η αλιεία και ειδικά οι περίφημοι αστακοί Δομβραίνας αποτελούν σημαντική πηγή εσόδων για τον τόπο ακόμα και στις μέρες μας.

Σήμερα κοντά στην Δομβραίνα βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της μεγάλης βιομηχανίας «Σωληνουργεία Κορίνθου».Ο πληθυσμός της είναι 639 κάτοικοι, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011. Με τη παραλία Αγίου Νικολάου και τη Μονή Μακαριωτίσσης συναποτελούν την Τοπική Κοινότητα Δομβραίνης, με συνολικό πληθυσμό 675 κατοίκων.