Mε αφορμή την επίσκεψή μου σε μία από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας. Εννοώ τα Γιάννενα τα οποία τα επισκέφτηκα ξανά μετά από 20 χρόνια. Εκεί σπούδασα, εκεί έζησα μοναδικές στιγμές, εκεί βίωσα την ομορφιά της φύσης και του έρωτα.
Αναλλοίωτα στο χρόνο, τουλάχιστον ως προς το φυσικό περιβάλλον, μεταλλαγμένα ως προς τις υπηρεσίες εστίασης και φιλοξενίας καθώς οι φοιτητές και ο τουρισμός αποτελούν παράγοντα ανόδου των τιμών δυσανάλογα με τις παροχές της πόλης. Στο ίδιο πλαίσιο και η συμπεριφορά των ντόπιων. Ευπρεπισμένοι «παγουράδες» ως προς τη γλωσσική τους διάλεκτο, «λάτρεις του παρά» λόγω των προκλήσεων, εκφυλισμένη κοινωνική αγωγή αρμόζουσα των καιρών που διάγουμε.
Παρόμοιες καταστάσεις ή χειρότερες βιώνει κανείς στη Θεσσαλονίκη, στη Μύκονο, στην Κρήτη, στην Πάτρα, στην Αράχωβα κ.α Εκεί όπου πριν 20-30 χρόνια η ψυχική ομορφιά των ανθρώπων ήταν αρκούντως ανάλογη της φυσικής ομορφιάς του τοπίου. Εκεί όπου η ευγένεια, η γενναιοδωρία και η φιλοξενία θεωρούνταν δεδομένα και όχι ζητούμενα ή αγνοούμενα όπως τώρα.
Από την άλλη ζω σε μια πόλη όπου η πλειονότητα των κατοίκων της βρίζει τον εαυτό της και αναθεματίζει το χώμα που την φιλοξενεί. Οξύμωρο να απεχθάνεσαι μία από τις αρχαιότερες ελληνικές πόλεις ή τουλάχιστον να μην προσπαθείς να βελτιώσεις την εικόνα της. Χωρίς να θέλω να συγκρίνω την πόλη όπου ζω με άλλες που προανέφερα, ασυναίσθητα διαπίστωσα ότι αρκετές υπηρεσίες της, όπως φαγητό, ποτό, καφές, δεν υπολείπονται καθόλου των «δήθεν γκουρμέ» τουριστικών περιοχών. Βέβαια, η θήβα δεν γνωρίζει την τουριστική ανάπτυξη άλλων πόλεων- πράγμα το οποίο θα έπρεπε να συμβαίνει – αλλά μπορεί να γίνει ελκυστική με την ομορφιά των κατοίκων της. Γιατί, όμορφοι άνθρωποι, ομορφαίνουν πόλεις…
Λάζαρος Ι. Κόλλιας
Εκπαιδευτικός
Αναλλοίωτα στο χρόνο, τουλάχιστον ως προς το φυσικό περιβάλλον, μεταλλαγμένα ως προς τις υπηρεσίες εστίασης και φιλοξενίας καθώς οι φοιτητές και ο τουρισμός αποτελούν παράγοντα ανόδου των τιμών δυσανάλογα με τις παροχές της πόλης. Στο ίδιο πλαίσιο και η συμπεριφορά των ντόπιων. Ευπρεπισμένοι «παγουράδες» ως προς τη γλωσσική τους διάλεκτο, «λάτρεις του παρά» λόγω των προκλήσεων, εκφυλισμένη κοινωνική αγωγή αρμόζουσα των καιρών που διάγουμε.
Παρόμοιες καταστάσεις ή χειρότερες βιώνει κανείς στη Θεσσαλονίκη, στη Μύκονο, στην Κρήτη, στην Πάτρα, στην Αράχωβα κ.α Εκεί όπου πριν 20-30 χρόνια η ψυχική ομορφιά των ανθρώπων ήταν αρκούντως ανάλογη της φυσικής ομορφιάς του τοπίου. Εκεί όπου η ευγένεια, η γενναιοδωρία και η φιλοξενία θεωρούνταν δεδομένα και όχι ζητούμενα ή αγνοούμενα όπως τώρα.
Από την άλλη ζω σε μια πόλη όπου η πλειονότητα των κατοίκων της βρίζει τον εαυτό της και αναθεματίζει το χώμα που την φιλοξενεί. Οξύμωρο να απεχθάνεσαι μία από τις αρχαιότερες ελληνικές πόλεις ή τουλάχιστον να μην προσπαθείς να βελτιώσεις την εικόνα της. Χωρίς να θέλω να συγκρίνω την πόλη όπου ζω με άλλες που προανέφερα, ασυναίσθητα διαπίστωσα ότι αρκετές υπηρεσίες της, όπως φαγητό, ποτό, καφές, δεν υπολείπονται καθόλου των «δήθεν γκουρμέ» τουριστικών περιοχών. Βέβαια, η θήβα δεν γνωρίζει την τουριστική ανάπτυξη άλλων πόλεων- πράγμα το οποίο θα έπρεπε να συμβαίνει – αλλά μπορεί να γίνει ελκυστική με την ομορφιά των κατοίκων της. Γιατί, όμορφοι άνθρωποι, ομορφαίνουν πόλεις…
Λάζαρος Ι. Κόλλιας
Εκπαιδευτικός
Γλυκιε μου Λαζαρε, παντα ησουν ρομαντικος. Αυτη η βρομοπολη σωζεται επειδη ζουν σ'αυτην καλοι ανθρωποι σαν κι εσενα...κατα τα αλλα, ας μη σχολιασω καλυτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφή'Από την άλλη ζω σε μια πόλη όπου η πλειονότητα των κατοίκων της βρίζει τον εαυτό της και αναθεματίζει το χώμα που την φιλοξενεί' ενα απο τα πιο ευστοχα σχολια για αυτην την πολη! Αλλά απορώ... Γιατι δεν φευγουν κ να μεινουμε οσοι την αγαπαμε κ θελουμε να την ομορφυνουμε στο μετρο του δυνατου φυσικα...
ΑπάντησηΔιαγραφή