Το Ακραίφνιο είναι χωριό του νομού Βοιωτίας. Βρίσκεται στα βορειοανατολικά του νομού, χτισμένο στις πλαγιές του όρους Πτώο. Αποτελεί έδρα του ομώνυμου δήμου και έχει πραγματικό πληθυσμό σύμφωνα με την απογραφή του 2001 1.256 κατοίκους. Το Ακραίφνιο στο παρελθόν ονομαζόταν Καρδίτσα και μετονομάστηκε το 1933 σε Ακραίφνιο, λόγω της ύπαρξης της ομώνυμης αρχαίας πόλης στην περιοχή
Η αρχαία πόλη
Το Ακραίφνιο ή Ακραιφία ήταν αρχαία Βοιωτική πόλη χτισμένη στην ίδια περίπου θέση με την σύγχρονη πόλη. Αναφέρεται από τον Ηρόδοτο και τον Στράβωνα με το όνομα Ακραιφία. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στο Ακραίφνιο υπήρχε στην εποχή του αξιοθέατος ναός του Διονύσου, με λατρευτικό άγαλμα καθώς και σημαντικός ναός του Απόλλωνα. Η πόλη άνηκε στην επικράτεια της Θήβας και σε αυτή κατέφυγαν πολλοί Θηβαίοι μετά την καταστροφή της πόλης τους από τον Μέγα Αλέξανδρο το 335 π.Χ.
Ερείπια των τειχών της αρχαίας πόλης βρίσκονται στο ύψωμα πάνω από το σύγχρονο χωριό.
Η ακρόπολη της αρχαίας πόλης
Η Ακρόπολη της αρχαίας Ακραιφνίας βρίσκεται νότια του σημερινού χωριού στο λόφο Σκοπιά. Σώζεται τμήμα της οχύρωσης του 4ος αιώνας π.Χ. καθώς και πύργος πεντάγωνης κάτοψης με πύλη. Αρχαίο δομικό υλικό και επιγραφές βρίσκονται εντοιχισμένα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Δεν έχει ανασκαφεί πλην μικρής έρευνας του Y. Garlan που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Bulletin de Correspondance Hellenique του 1974. Το Ιερό του Απόλλωνα Πτώου βρίσκεται ανατολικά του Ακραιφνίου στο όρος Πελαγία. Αποτελείτο από ναό (αρχαϊκών και κατόπιν ελληνιστικών χρόνων) γύρω από τον οποίο ήταν στημένοι αναθηματικοί κούροι και τρίποδες. Σε χαμηλότερα επίπεδα υπήρχαν στοές, ξενώνας, μεγάλη δεξαμενή και πηγή χρησμών. Ανασκάφηκε σε διαφορετικές περιόδους από το 1885 (Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή).
www.akraifneis.gr
Από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του νεοελληνικού κράτους σχηματίστηκε, με βάση το Βασιλικό Διάταγμα της 8ης Απριλίου 1835, ο δήμος Ακραιφνίου ή Ακραιφνίας με 597 κατοίκους με έδρα το Κόκκινο. Αρχικά περιλάμβανε το Ακραίφνιο (Καρδίτσα (81 κατ.)), το Κόκκινο (105 κατ.), τα Σέγγενα (39 κατ.), το Μουρίκι (157 κατ.), τα Λουκίσια ή Ανθηδώνα (70 κατ.), τη Μονή Πελαγίας (30 κατ.), τη Μονή Σαγματά ή Ταξιαρχών (32 κατ.) και τα Καλύβια (Ούγγρα (83 κατ)). Τον επόμενο χρόνο το 1936 περιελήφθη στον νέο Δήμο και το Κάστρο (Τοπόλια). Το 1841 η Μονή Σαγματά αποσπάσθηκε και υπάχθηκε στο Δήμο Θηβών.
Το 1847 η έδρα του Δήμου μεταφέρθηκε από το Κόκκινο στο Ακραίφνιο. Ύστερα από διάφορες προσαρτήσεις οικισμών (Μεταλλείων Κόκκινου, Μετοχίου, Σκροπονερίου, Πλατανακίου), καθώς επίσης και των χωριών Παύλια και Ασπροκάμινος του δήμου Θεσπιών, ο δήμος Ακραιφνίου διευρύνθηκε, έτσι ώστε, το 1908 αριθμούσε 2.983 κατοίκους. Το 1912, με το νόμο ΔΝΖ, διαλύθηκε και έκτοτε, έχοντας τους οικισμούς Σκορπονέρι και Μονή Πελαγίας, παρέμεινε ως κοινότητα, αρχικά με την όνομα Καρδίτσα και αργότερα με την ονομασία Ακραίφνιο (π. δ/μα 26-04-1933 ).
Ο νέος δήμος Ακραιφνίας δημιουργήθηκε το 1997, με το νόμο 2539, από την συνένωση των κοινοτήτων Ακραιφνίου (1462 κατοίκων), Κάστρου (1130) και Κοκκίνου - Αγίου Ιωάννου(1556). Στο νέο δήμο, που έχει συνολικά 4148 κατοίκους, ανήκουν επίσης και οι οικισμοί Σκορπονερίων και Στροβικίου. Έδρα είναι το Ακραίφνιο.
Ο δήμος Ακραιφνίας έχει έκταση 185.816 στρεμμάτων και ορίζεται ως εξής: ανατολικά με το δήμο Θηβαίων και το νομό Εύβοιας, δυτικά με τους δήμους Ορχομενού και Αλιάρτου, βόρεια με το νομό Φθιώτιδας και νότια με τους δήμους Αλιάρτου, Θεσπιέων και Βαγίων. Τα διοικητικά όρια του δήμου Ακραιφνίας φτάνουν μέχρι τις όχθες των λιμνών Παραλίμνης και Υλίκης, τον Ευβοϊκό κόλπο (Σκορπονέρια), τον Αγιάννη Κοκκίνου (όπου βρίσκονται και τα μεταλλεία νικελίου του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ), και σε αρκετό βάθος μέσα στη Κωπαΐδα. Μέσα στα όρια του Δήμου Ακαραιφνίας υπάρχουν κάμποι, λίμνες, ποτάμια, διώρυγες, γέφυρες, σπήλαια, αρχαιολογικοί χώροι, ωραιότατες παραλίμνιες και παραποτάμιες εκτάσεις.
Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την Αθήνα, την Λειβαδιά, την Θήβα και την Χαλκίδα με συνέπεια οι δυνατότητες για τουριστική ανάπτυξη να είναι μεγάλες.
www.akraifneis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου