Κάποιος να τους «ξυπνήσει» από τη νιρβάνα..

 
Σε λίγες ημέρες θα ολοκληρωθεί η συμφωνία με την τρόικα και όλοι στην κυβέρνηση θα επιστρέψουν στη νιρβάνα τους, ικανοποιημένοι για το αποτέλεσμα που κατόρθωσαν να επιτύχουν. Το συγκεκριμένο «έργο» με μικρές παραλλαγές το βλέπουμε τρία χρόνια τώρα.


Ο «σκηνοθέτης» του έργου, «η τρόικα», στην Ελλάδα έχει ελάχιστη φαντασία, αφού τα σκηνικά και τα... κοστούμια παραμένουν τα ίδια και το μόνο που αλλάζει είναι κάποιοι «ηθοποιοί».

Η εικόνα που παρουσιάζεται αγγίζει πλέον τα όρια του κωμικοτραγικού και κανέναν πλέον δεν πείθουν ότι αγωνίζονται για το καλό του τόπου.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές του περασμένου καλοκαιριού γνώριζε άριστα ότι είχε μπροστά της ένα πολύ δύσκολο έργο. Έπρεπε να «παντρέψει» τις συμβατικές της υποχρεώσεις προχωρώντας σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και παράλληλα να δώσει ώθηση στην οικονομία, ώστε να επιστρέψει τουλάχιστον το 2014 σε ανάπτυξη.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό τουλάχιστον στην αρχή έκανε προσπάθεια να το επιτύχει, έχοντας να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα κυρίως μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων. Αυτά λύθηκαν, βρέθηκε ένας βηματισμός, ήρθε η συμφωνία του Νοεμβρίου και η άρχισε να επιστρέφει η αισιοδοξία στους Έλληνες πολίτες. Είπαμε, λοιπόν, πως τώρα η κυβέρνηση θα μπορέσει να αρχίσει να παράγει έργο με κατεύθυνση την ανάπτυξη, αλλά και τη διόρθωση πολλών που λειτουργούν στραβά. Μέγα λάθος! Η κυβέρνηση επαναπαύθηκε στην προαναφερθείσα συμφωνία και ύστερα από ένα δίμηνο απόλυτης ηρεμίας, άρχισε να συζητά την επόμενη επίσκεψη της τρόικας. Οι ελεγκτές των πιστωτών βρίσκονται στην Ελλάδα εδώ και περίπου 40 ημέρες και συζητούν με την κυβέρνηση 3 θέματα, τα οποία θα έπρεπε να είχαν επιλυθεί πολύ πριν έρθει η τρόικα. Σε μία κανονική χώρα, με κανονική και σοβαρή κυβέρνηση, η τωρινή παρουσία της τρόικας θα έπρεπε να ήταν τουριστικού χαρακτήρα. Να μείνουν μία δύο ημέρες, να δουν τα αξιοθέατα, να πάνε στα μπουζούκια και αν τους έμενε και χρόνος να πιουν ένα ούζο σε μία παραλία της Αττικής.

Αντ' αυτού συζητάνε και ξανασυζητάνε για τις απολύσεις στο Δημόσιο. Τα τρία κόμματα της κυβέρνησης κάνουν απέλπιδες προσπάθειες να περιφρουρήσουν την «ιερή αγελάδα». Το δεύτερο θέμα είναι πώς θα πληρώνεται το χαράτσι στο Δημόσιο και ποιος θα το εισπράττει, λες ενδιαφέρει τον ιδιοκτήτη ακινήτου που θα το πληρώνει. Και πώς να πεισθούν άραγε οι «κακοί» τροϊκανοί να πουν το ναι στην αλλαγή του «εισπράκτορα», όταν ο ένας το εισπράττει και αποδίδει έσοδα στο Δημόσιο ο άλλος -εφορίες- αδυνατεί να εισπράξει βεβαιωμένα χρέη ακόμη και από αυτούς που αποδεδειγμένα έχουν τη φοροδοτική ικανότητα.

Και πάμε και στο τελευταίο, που είναι το περίφημο deal Εθνικής-Eurobank, που όταν ανακοινώθηκε πανηγυρίστηκε ανάλογα με το ευρωπαϊκό της Εθνικής Ποδοσφαίρου στην Πορτογαλία το 2004. Όλοι γνώριζαν ότι υπήρχαν προβλήματα, όλοι ήξεραν πως ό,τι είναι να γίνει έπρεπε να γίνει γρήγορα. Και όμως αγνοούσαν τα σημάδια.

Οι τροϊκανοί θα φύγουν επιβάλλοντας τις θέσεις τους και αφήνοντας στην κυβέρνηση τη «χαρά» να βαφτίζει το «ψάρι»... «κρέας».

Θα πρέπει να ξυπνήσουν οι υπουργοί και να στρωθούν στη δουλειά. Έχουν μπροστά τους δύο μεγάλες προκλήσεις. Πρώτον, να φτιάξουν επιτέλους ένα νομικό πλαίσιο που θα περιορίζει τη φοροδιαφυγή και δεν θα μοιάζει σε τίποτε με το τελευταίο φορολογικό «τερατούργημα». Δεν μπορεί πλέον οι συνήθεις «ύποπτοι» να σηκώσουν άλλα βάρη. Ούτε αυτά δεν μπορούν, πόσο μάλιστα επιπλέον. Και δεύτερον, να γίνει κάτι ώστε να έρθουν επενδύσεις. Και επενδύσεις δεν έρχονται με παχυλές κουβέντες, εντυπωσιακές φωτογραφίες και ευσεβείς πόθους.
Πρέπει να γίνουν επιτέλους αποκρατικοποιήσεις και όχι αναφορές για αποκρατικοποιήσεις, να ξεκινήσουν τα μεγάλα έργα και να υπάρξουν στοχευμένες ενέργειες για την τόνωση της πραγματικής οικονομίας..
Θ.Παπαδής