Το Σπετσοφάϊ της κυρά Χριστίνας
Ελλάδα… καλοκαίρι… Σάββατο μεσημέρι… θάλασσα. Αφού έχουν πέσει τα σχέδια με τον καπτάν Νικόλα (για το που και πως) θα ρίξουμε τα μανωμένα δίχτυα το απόγευμα και αφού έχουν γίνει τα ανάλογα τηλέφωνα για το πλήρωμα, φεύγει ο αρχηγός για το λιμάνι του Άη Νικόλα (Κορινθιακός) να προετοιμάσει ανάλογα το καΐκι για όμορφη και κυρίως αποτελεσματική από άποψη ψαριάς, βόλτα.
Το σύνηθες σενάριο είναι τα δίχτυα μας να έχουν κάποια καλά ψαράκια και να φροντίζει ο καλός Θεούλης να μη μείνουμε νηστικοί την Κυριακή το μεσημέρι, εμείς όμως σαν γνήσιοι Βοιωτοί φροντίσαμε να προμηθευτούμε την προβατίνα της περιοχής μας και να είμαστε έτοιμοι δια παν ενδεχόμενον (ο ανιψιός Γιώργος φρόντισε να πάρει αρκετά κιλά κρέατος, ώστε να είναι μακριά και μεγάλη η νύχτα μαζί με τη φωτιά και την παρέα στο εξοχικό του).
Πριν φύγω είπα να ψάξω έναν ελληνικό και άκρως καλοκαιρινό και νόστιμο μεζέ που θα γινόταν η αφορμή για γευσιγνωσία και για πειράγματα στη μεγάλη και μοναστηριακή τραπεζαρία του εξοχικού.
Επέλεξα να πάρω λουκάνικο πικάντικο και χοιρινό καπνιστό σε λεπτές φέτες.
Φτάνοντας στη θάλασσα, μπαίνουμε στο καΐκι να φύγουμε και η ξαδέρφη Χριστίνα, αναλαμβάνει δράση για το τι θα ετοιμάσει για βραδινό φαγητό.(απαραίτητη παρέα της όπως πάντα ο μικρός και θορυβώδης Αλέξανδρος με το ψευδώνυμο Ναβάβας).
Η βόλτα για τα δίχτυα εξελίσσεται ομαλά και η επιστροφή της παρέας γεμίζει με γέλια και φωνές τη βεράντα.
Ο σεφ λοιπόν (κυρά Χριστίνα) αποφάσισε να φτιάξει με τα λουκάνικα ένα πικάντικο Σπετσοφάϊ με κάθε λογής πιπεριές και τοματίνια που ο ξάδερφος με μεγάλη προσπάθεια και επιμονή έχει φυτέψει στον κήπο του.
Οι φέτες του καπνιστού μπαίνουν σε μεγάλη πιατέλα και μια γραβιέρα συνοδεύει τα χοιρινά μεζεδάκια.
Η ώρα όπως καταλαβαίνετε της αποκάλυψης έχει φτάσει.
Ποιο νέκταρ άραγε θα συνοδέψει το λουκούλλειο δείπνο της Κυρά Χριστίνας;
Όπως έχουμε πει, το δύσκολο είναι να πιάσεις τις βασικές γεύσεις και τη σάλτσα για να συνοδέψεις ένα ωραίο φαγητό με το ανάλογο κρασί.
Από την εβδομαδιαία βόλτα που κάνω στα οινοποιεία έχω προμηθευτεί τρία κρασιά που στην δοκιμή γευσιγνωσίας είχαν κάτι να μου πουν. (λευκό Chardonnay, ροζέ και κόκκινο από την ποικιλία Merlot).
Βγάζω λοιπόν από το ψυγείο ένα αρκετά δροσερό κόκκινο Merlot.
Το πικάντικο λουκάνικο και η σάλτσα με τις πιπεριές συμβαδίζει απόλυτα (wine and food matching) με ένα κόκκινο νεαρό κρασί μιας και η μέτρια οξύτητά και οι μέτριες τανίνες του (ξηρότητα στο στόμα) τονίζουν και ταιριάζουν απόλυτα με τη γεύση των κρεατικών.
Η ποικιλία Merlot δίνει κρασιά μέτριας οξύτητας και σώματος με στρογγυλές και βελούδινες τανίνες. Το χρώμα ποικίλλει από μέτριο μέχρι βαθύ ρουμπινί με πορφυρές ανταύγειες όταν είναι νεαρό. Του ταιριάζει πολύ η παλαίωση στο βαρέλι.
Έχει ωραίο και δυνατό χαρακτήρα από κόκκινα (φράουλα, δαμάσκηνο ) έως μαύρα φρούτα όπως μαύρο κεράσι και μαύρο μούρο.
Η περιοχή μας έχει αρκετά καλά κρασιά Merlot (μόνα τους ή σε blend με Cabernet Sauvignon ή Syrah).
Εάν παραμείνει ένα χρόνο στο βαρέλι αποκτά νότες βανίλιας και γλυκού καπνού.
Η ιδανική θερμοκρασία για κατανάλωση είναι 15 βαθμούς Κελσίου (κρύο)
Και φυσικά σε ποτήρια φούσκες του κρασιού.
Στη Ροζέ έκδοση του διατηρεί ακέραιο τον κερασένιο χαρακτήρα του.
Παιδιά στην υγειά σας και πάντα τέτοια.
Κυρά Χριστίνα….έγραψες, πάλι.
ΤΡΕΛΑΝΕ ΜΑΣ!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή