Ένα φωτογραφικό οδοιπορικό του Permissospress σε ένα απο τα πιο όμορφα χωριά του Νομού Βοιωτίας
Σκαρφαλωμένη στις πλαγιές του Ελικώνα και σε υψόμετρο 400 μ. βρίσκεται η Αγία Τριάδα, ένα πανέμορφο και γραφικό το χωριό των 600 περίπου κατοίκων προσφέρει την πιο αυθεντική εμπειρία: εκλεκτά τοπικά κρασιά, φρέσκα φαγητά με ντόπια προϊόντα και ήσυχα, στενά δρομάκια γεμάτα με ιστορία και παραδόσεις.
Στην περιοχή σώζονται, επίσης, ερείπια ρωμαϊκής στοάς με ανάγλυφα και επιγραφές.
Μέχρι το 1955, ονομαζόταν Στεβενίκο και τα χρόνια της Τουρκοκρατίας Στεφάνι, λόγω του
αμφιθεατρικού και ημικυκλικού σχήματος. Εδώ στο Στεφάνι, μετά την μάχη της Πέτρας κλήθηκαν τα παληκάρια από τον Δημήτριο Υψηλάντη και "εστέφη η νίκη"... έτσι το χωριό ονομαστηκε "Στεβενίκο". Το 1955, μετονομάσθη σε Αγία Τριάδα από την ομώνυμη κεντρική εκκλησία του χωριού.
Στο διάστημα 1912-1998 υπήρξε έδρα ξεχωριστής κοινότητας. Με την εφαρμογή του προγράμματος Καποδίστριας, το 1999, εντάχθηκε στον δήμο Κορώνειας και από το 2011 με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης, εντάχθηκε
στον δήμο Λεβαδέων.
Στις πηγές της Πόντζα (αρχαίος ποταμός Φάλαρος), υπήρχε κατα την αρχαιότητα ο Ναός του Λαφυστίου Διός, το μέρος όπου επρόκειτο να θυσιάσει ο Αθάμας τον Φρίξο και την Έλλη. Στην ίδια θέση ή πολύ κοντά βρισκόταν το ιερό του Χάρωπα Ηρακλή, όπου κατα την Μυθολογία, βρίσκεται το στόμιο του κάτω κόσμου από το οποίο ανέβασε δεμένο τον Κέρβερο από τον Άδη.
Η θέση του ιερού πιθανολογείται ότι βρίσκεται κοντά στο σημερινό εκκλησάκι των Ταξιαρχών, το οποίο είναι κτισμένο κυρίως από πέτρες με αναθηματικές επιγραφές από το ιερό. Πολλές επιγραφές του ιερού αναφέρονται στα υδραυλικά έργα, που πραγματοποιήθηκαν κατα την εποχή του αυτοκράτορα Ανδριανού, στην Κωπαΐδα.
Πανέμορφο και γραφικό με αρχαιολογικό και ιστορικό ενδιαφέρον, που δυστυχώς απουσιάζουν οι ξενώνες για τους επισκέπτες και γενικώς η τουριστική αίγλη γειτονικών χωριών.
Απολαύστε τον ήχο του ποταμιού το χάραμα, περπατήστε τα πλακόστρωτα δρομάκια του το απόγευμα περνώντας ανάμεσα στα πετρόκτιστα σπίτια, τις πεντακάθαρες αυλές, με τα ροζ, κίτρινα και πορτοκαλί παρτέρια. Φροντίστε να σας βρει το σούρουπο στον βράχο πάνω από την παλιοκκλήσα και τότε θα έχετε καταλάβει γιατί οι μούσες διάλεξαν τούτο τον τόπο για πατρίδα
Κύριοι αρχαιολογικοί χώροι το σπήλαιο της νύμφης Κορώνειας, αλλά και οι πηγές της Πόντζιας που ταυτίζονται
με "το στόμιο του κάτω κόσμου από όπου βγήκε ο Χάρωψ Ηρακλής, φέρνοντας μαζί του τον Κέρβερο" όπως λέει ο
Παυσανίας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η "παλιοκκλησά", ναϊσκος με σημαντικές τοιχογραφίες που χρονολογούνται με βαση τις εκτιμήσεις περι τα μέσα του 18 αιώνα. Ο ναΐσκος, σκαρφαλωμένος στο βράχο είναι δισυπόστατος,αφιερωμένος στους Ταξιάρχες και στους Αγίους Αναργύρους.
Το χωριό γιορτάζει κάθε χρόνο ανήμερα του Αγίου Πνεύματος με σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων και το πανηγύρι του γίνεται πόλος έλξης επισκεπτών από όλο τον νομό.
Πνοή ζωής και δραστηριοτήτων για το χωριό αποτελεί ο μορφωτικός σύλλογος "Οι Εννέα Μούσες" με ενεργό πολιτιστική δράση.
Πληροφορίες απο .steveniko.gr και viotia.eu
Βίντεο απο viotia.eu
Περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ
Σκαρφαλωμένη στις πλαγιές του Ελικώνα και σε υψόμετρο 400 μ. βρίσκεται η Αγία Τριάδα, ένα πανέμορφο και γραφικό το χωριό των 600 περίπου κατοίκων προσφέρει την πιο αυθεντική εμπειρία: εκλεκτά τοπικά κρασιά, φρέσκα φαγητά με ντόπια προϊόντα και ήσυχα, στενά δρομάκια γεμάτα με ιστορία και παραδόσεις.
Στην περιοχή σώζονται, επίσης, ερείπια ρωμαϊκής στοάς με ανάγλυφα και επιγραφές.
Μέχρι το 1955, ονομαζόταν Στεβενίκο και τα χρόνια της Τουρκοκρατίας Στεφάνι, λόγω του
αμφιθεατρικού και ημικυκλικού σχήματος. Εδώ στο Στεφάνι, μετά την μάχη της Πέτρας κλήθηκαν τα παληκάρια από τον Δημήτριο Υψηλάντη και "εστέφη η νίκη"... έτσι το χωριό ονομαστηκε "Στεβενίκο". Το 1955, μετονομάσθη σε Αγία Τριάδα από την ομώνυμη κεντρική εκκλησία του χωριού.
Στο διάστημα 1912-1998 υπήρξε έδρα ξεχωριστής κοινότητας. Με την εφαρμογή του προγράμματος Καποδίστριας, το 1999, εντάχθηκε στον δήμο Κορώνειας και από το 2011 με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης, εντάχθηκε
στον δήμο Λεβαδέων.
Στις πηγές της Πόντζα (αρχαίος ποταμός Φάλαρος), υπήρχε κατα την αρχαιότητα ο Ναός του Λαφυστίου Διός, το μέρος όπου επρόκειτο να θυσιάσει ο Αθάμας τον Φρίξο και την Έλλη. Στην ίδια θέση ή πολύ κοντά βρισκόταν το ιερό του Χάρωπα Ηρακλή, όπου κατα την Μυθολογία, βρίσκεται το στόμιο του κάτω κόσμου από το οποίο ανέβασε δεμένο τον Κέρβερο από τον Άδη.
Η θέση του ιερού πιθανολογείται ότι βρίσκεται κοντά στο σημερινό εκκλησάκι των Ταξιαρχών, το οποίο είναι κτισμένο κυρίως από πέτρες με αναθηματικές επιγραφές από το ιερό. Πολλές επιγραφές του ιερού αναφέρονται στα υδραυλικά έργα, που πραγματοποιήθηκαν κατα την εποχή του αυτοκράτορα Ανδριανού, στην Κωπαΐδα.
Πανέμορφο και γραφικό με αρχαιολογικό και ιστορικό ενδιαφέρον, που δυστυχώς απουσιάζουν οι ξενώνες για τους επισκέπτες και γενικώς η τουριστική αίγλη γειτονικών χωριών.
Απολαύστε τον ήχο του ποταμιού το χάραμα, περπατήστε τα πλακόστρωτα δρομάκια του το απόγευμα περνώντας ανάμεσα στα πετρόκτιστα σπίτια, τις πεντακάθαρες αυλές, με τα ροζ, κίτρινα και πορτοκαλί παρτέρια. Φροντίστε να σας βρει το σούρουπο στον βράχο πάνω από την παλιοκκλήσα και τότε θα έχετε καταλάβει γιατί οι μούσες διάλεξαν τούτο τον τόπο για πατρίδα
Κύριοι αρχαιολογικοί χώροι το σπήλαιο της νύμφης Κορώνειας, αλλά και οι πηγές της Πόντζιας που ταυτίζονται
με "το στόμιο του κάτω κόσμου από όπου βγήκε ο Χάρωψ Ηρακλής, φέρνοντας μαζί του τον Κέρβερο" όπως λέει ο
Παυσανίας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η "παλιοκκλησά", ναϊσκος με σημαντικές τοιχογραφίες που χρονολογούνται με βαση τις εκτιμήσεις περι τα μέσα του 18 αιώνα. Ο ναΐσκος, σκαρφαλωμένος στο βράχο είναι δισυπόστατος,αφιερωμένος στους Ταξιάρχες και στους Αγίους Αναργύρους.
Το χωριό γιορτάζει κάθε χρόνο ανήμερα του Αγίου Πνεύματος με σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων και το πανηγύρι του γίνεται πόλος έλξης επισκεπτών από όλο τον νομό.
Πνοή ζωής και δραστηριοτήτων για το χωριό αποτελεί ο μορφωτικός σύλλογος "Οι Εννέα Μούσες" με ενεργό πολιτιστική δράση.
Πληροφορίες απο .steveniko.gr και viotia.eu
Βίντεο απο viotia.eu
Περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου