«Μύκονος… το νησί» του εκπαιδευτικού Λάζαρου Κόλλια

Δεν θέλω να μου πεις κουβέντα για τη Μύκονο. Είναι το νησί που τα προσφέρει  όλα, σε ένα περιβάλλον εντυπωσιακό. Οι υπηρεσίες που  παρέχουν σ’ αυτό το νησί είναι υψηλού επιπέδου και σε συνδυασμό με την ασύγκριτη ομορφιά του, όπως καταλαβαίνεις, δίνουν άλλον αέρα στις διακοπές μας.

Μα ρε συ φίλε, για μια μεσαία Ελληνική οικογένεια οι διακοπές στο νησί αυτό είναι «όνειρο απατηλό». Η ημερήσια διαμονή μιας τετραμελούς οικογένειας μπορεί να αγγίζει και το βασικό μισθό ενός υπαλλήλου. Μη σου πω ότι ένα νεαρό ζευγάρι δεν το σκέφτεται κ’αν να προγραμματίσει διακοπές εκεί. Πώς να απολαύσει κανείς τις ομορφιές του νησιού και ευρύτερα του Αιγαίου πελάγους τη στιγμή που η παγκόσμια οικονομικά ελίτ επιβάλλει έναν τρόπο παραθερισμού, κυρίως στη Μύκονο,  απλησίαστο για τις μεσαίες και κατώτερες κοινωνικά τάξεις;


Εώς ένα βαθμό έχεις κάποιο δίκιο, αλλά πρόσεξε να δεις… λόγω εργασίας έχω ταξιδέψει σε πολλά τουριστικά θέρετρα παγκοσμίως. Σε αυτά τα μέρη πληρώνεις πιο ακριβά από τη Μύκονο και δεν απολαμβάνεις αντίστοιχες υπηρεσίες ούτε βιώνεις τη μοναδική ομορφιά της Μυκόνου. Δεν είμαι τοπικιστής ούτε διακατέχομαι από πνεύμα επαρχιωτισμού. Οφείλουμε, όμως, όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι το «τουριστικό προϊόν   Μύκονος»  βρίσκεται ψηλά στον παγκόσμιο χάρτη και εκεί πρέπει να μείνει. Υπάρχουν δεκάδες ελληνικά νησιά όπου μπορούν να προσελκύσουν τουρίστες - και Έλληνες φυσικά -προσφέροντας υπηρεσίες για όλα τα βαλάντια. Η Μύκονος είναι πια brand name…είναι το νησί!

Σε ένα νησί, όμως, όπου επικρατεί απόλυτη ακρίβεια, οι ναργιλέδες φιγουράρουν στις ακριβοθώρητες ξαπλώστρες, και οι Άραβες, Ρώσοι, Τούρκοι κροίσοι σκορπούν αφειδώς τα «πετροδόλλαρά» τους, δεν αλλοιώνεται αναπόφευκτα και η ελληνική αυθεντικότητά του; Από το καλό παραδοσιακό φαγητό, τα νεανικά πάρτυ στις παραλίες, την  ευγένεια του κοσμοπολιτισμού, βιώνουμε την οργιώδη και κανιβαλιστική συμπεριφορά των Αραβικών – και όχι μόνο – Εμιράτων. Εκεί δεσπόζει η «δικτατορία» του χρήματος και ικανοποιείται  οποιοδήποτε γούστο. Μόνο που το γούστο έχει καταντήσει κιτς, παραμορφωμένο φολκλόρ, «υπερβολικό βλαχομπαρόκ», «αγριεμένη ασυδοσία». Στοιχεία που δε συνάδουν με τη φιλοξενία, το νεανικό έρωτα, το ηλιοβασίλεμα του ελληνικού νησιού.

                                                   
                                                       Λάζαρος Ι. Κόλλιας
                                                         Εκπαιδευτικός