Μετά την χρεωκοπία του κράτους, χρεωκοπoύν και τα παγγάρια;;;

 

«Σε περίοδο νέας αυστηρής λιτότητας εισέρχεται το Δημόσιο με περικοπές αμοιβών και επιδομάτων για όλους τους υπαλλήλους, ακόμη και «κούρεμα» του 50% των μισθών των κληρικών, τους οποίους θα αναλάβει να καλύψει με δικούς της πόρους η Εκκλησία.»[1]
Αν ισχύσουν τα παραπάνω, η διοικούσα Εκκλησία αργά ή γρήγορα θα κληθεί να επιλύσει μια δύσκολη εξίσωση: 0+0+0=μισθοί των ιερέων.
Το πρώτο 0 αφορά στην εναπομείνασα Εκκλησιαστική περιουσία αφού κατά τις προηγούμενες δεκαετίες δεσμεύτηκε το 96% και από το υπόλοιπο 4% το μεγαλύτερο τμήμα αφορά σε δασικές και λοιπές μη εκμεταλλεύσιμες εκτάσεις καθώς και σε «φιλέτα» δεσμευμένα ως προς την χρήση τους πάλι από το κράτος[2].
Το δεύτερο 0 αφορά στα αποθεματικά όλων των Ν.Π.Δ.Δ. της Εκκλησίας τα οποία με την ενεργοποίηση του αναγκαστικού νόμου του 1950[3] πρόκειται να μεταφερθούν σκανδαλωδώς στην Τράπεζα της Ελλάδος η οποία είναι Ανώνυμος Εταιρία[4] με Ιδιωτικό χαρακτήρα αφού οι μετοχές σε αυτή του Δημοσίου δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 35%[5]. Προτείνεται δε να μετατραπούν σε ομόλογα τα οποία σε περίπτωση «κουρέματος» θα αποκτήσουν μηδαμινή αξία.
Το τρίτο 0 αφορά στα έσοδα των Ιερών Ναών τα οποία εξαιτίας της οικονομικής κρίσης ίσα που επαρκούν για τα πάγια λειτουργικά έξοδα των Ναών.
Αυτή λοιπόν η «εξίσωση» οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εξίσωση των μισθών των περίπου 10.000 ιερέων με το 0.
Σε αυτούς θα πρέπει να προσθέσουμε τα μέλη των οικογενειών τους - πολλοί είναι πολύτεκνοι.
Τους χιλιάδες ψάλτες και νεωκόρους που συντηρούνται από τα έσοδα των ναών.
Τις εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες των οικογενειών των οποίων το επάγγελμα έχει αποκλειστική σχέση με τους Ναούς – επιχειρήσεις εκκλησιαστικών ειδών, αγιογράφοι και λοιποί  τεχνίτες.
Τις δεκάδες χιλιάδες των ανέργων, αστέγων, ασθενών, αναξιοπαθούντων που βοηθούνται από τα έσοδα των ναών.
Ας πούμε τα πράγματα ξεκάθαρα. Οι ιερείς διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα, αυτό που προσφέρει ο λαός στις Εκκλησίες είτε ως κερί είτε ως δωρεές. Αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά τα της Εκκλησίας δεν θα δει δάνεια, δεν θα δει χρέη, δεν θα δει υποθήκες, δεν θα δει «ρεμούλες» και «λαμόγια», θα δει έργα, θα δει ιδρύματα, θα δει κοινωνική προσφορά, θα δει εθελοντισμό, θα δει αξιοποίηση του ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ στον καλύτερο δυνατό βαθμό παρ’ όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες.
Ας επισκεφτεί ο καθένας την ενορία του, ας μιλήσει με τον ιερέα για να διαπιστώσει με τα ίδια του τα μάτια τα παραπάνω.
Αντί λοιπόν οι «επαϊοντες» να προσπαθούν με τις ευλογίες της Τροϊκας να περικόψουν τις ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΥ χαρακτήρα[6] αποδοχές των κληρικών ας αξιοποιήσουν την «τεχνογνωσία» της Εκκλησίας στην διαχείριση του δημοσίου χρήματος προς όφελος του λαού.
Πολύ φοβάμαι όμως ότι η περικοπή έχει βαθύτερο στόχο. Αν η Εκκλησία απογυμνωθεί από τα έσοδά της και επωμισθεί επιπλέον τη μισθοδοσία των κληρικών τότε θα εμφανιστεί ο πειρασμός - ως άλλος αρχαίος όφις - με την μορφή του δανεισμού. Δανειστείτε, θα πουν στους Μητροπολίτες, για να πληρώσετε τους παπάδες σας. Βάλτε υποθήκη ότι σας έχει απομείνει έως ότου να περάσει η κρίση και αργότερα που η χώρα θα μπει και πάλι στις αγορές ξεχρεώνετε. Άλλωστε και το κράτος, το ίδιο κάνει τόσες δεκαετίες!
Τότε να είστε σίγουροι ότι ο τίτλος του άρθρου θα πάψει να έχει ερωτηματικό αλλά τελεία.
Γι’ αυτό όσο είναι καιρός πάμε πλατεία …