“Η περιουσία που μας έγραψε πριν από χρόνια ο πατέρας μου ήταν μεγάλη, σε ρευστό και ακίνητα. Αλλά λίγο η κακή διαχείριση, λίγο τα ανοίγματα και οι σπατάλες, με οδήγησαν στον καιρό της κρίσης σε οικονομικό αδιέξοδο. Τώρα δεν έχω άλλη επιλογή παρά να τον φέρω στο σπίτι από τον οίκο ευγηρίας όπου φιλοξενείται, διασφαλίζοντας τη σύνταξή του, που ανέρχεται σε 2.500 ευρώ, για να μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε”.
Η εξομολόγηση αυτή από τον γιο συνταξιούχου δικαστικού λειτουργού...
που διαμένει σε γηροκομείο, αποτυπώνει την ανάγκη δεκάδων οικογενειών που, λόγω οικονομικής στενότητας, επιλέγουν να φροντίζουν πλέον στο σπίτι τους ηλικιωμένους συγγενείς τους, προσθέτοντας τη σύνταξή τους στον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Τέτοια περιστατικά άρχισαν να καταγράφονται πριν από περίπου έναν χρόνο στις 17 μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων που λειτουργούν στον νομό Θεσσαλονίκης. Μέσα σε λίγους μήνες, με τη συρρίκνωση του οικογενειακού εισοδήματος που έφερε η κρίση, στις περισσότερες μονάδες τα περιστατικά έφτασαν στο 10%.
Με λίγα λόγια, ηλικιωμένοι που οδηγήθηκαν από τα παιδιά τους σε οίκους ευγηρίας, επειδή δεν μπορούσαν να τους φροντίσουν, σήμερα επιστρέφουν αναγκαστικά στο σπίτι, καθώς η σύνταξή τους αποτελεί ένα σταθερό και διασφαλισμένο εισόδημα για την οικογένεια.
Παράγοντες που συνέβαλαν σ’ αυτή τη στροφή δεν είναι άλλοι από την ανεργία, τη μεγάλη μείωση των εισοδημάτων που υπέστησαν τα περισσότερα νοικοκυριά τους τελευταίους μήνες, την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια για το μέλλον.
Η κατάσταση είναι δύσκολη, όπως παραδέχονται ιδιοκτήτες μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων στη Θεσσαλονίκη, και ο αριθμός των περιστατικών που φεύγουν από τις μονάδες και συναφείς οίκους ευγηρίας, όπως λένε, θα μεγαλώσει κι άλλο τους επόμενους μήνες.
Κι αυτό την ώρα που στις μονάδες προσπαθούν να κρατήσουν χαμηλές τις τιμές των μισθωμάτων για τους ηλικιωμένους, χωρίς την παραμικρή αύξηση τα τελευταία δύο χρόνια.
Δεν υπάρχει ζήτηση
Την ίδια ώρα, στον... δρόμο βρίσκονται τους τελευταίους μήνες και δεκάδες άνθρωποι που εργάζονταν στις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων, καθώς, λόγω της μηδαμινής σχεδόν ζήτησης, προχώρησαν σε δραστικές περικοπές του προσωπικού.
“Είναι γεγονός ότι πολλές οικογένειες οδηγήθηκαν λόγω των συνθηκών να πάρουν στο σπίτι τους ηλικιωμένους και να τους φροντίζουν οι ίδιοι, εξασφαλίζοντας ένα εισόδημα από τη σύνταξή τους” τονίζει στη “Μ” ο γιατρός και ιδιοκτήτης της μονάδας “Άγιος Ελευθέριος”, Λευτέρης Ρόιδος.
Παραδέχεται ότι όντως υπάρχει μείωση και στη δική του μονάδα, σε ποσοστό που φτάνει το 10%, αλλά εξηγεί ότι “σ’ εμάς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που χρήζουν ειδικής νοσηλείας και η επιστροφή στο σπίτι τους είναι ανέφικτη. Επομένως δεν έχουμε ακόμα μεγάλες απώλειες, αλλά η κρίση δεν μας άφησε ανεπηρέαστους σε καμία περίπτωση”.
Ο κ. Ρόιδος σημειώνει ακόμα πως όντως το διάστημα αυτό δεν υπάρχει ζήτηση στη μονάδα, αλλά τουλάχιστον δεν αναγκάστηκε να προβεί σε περικοπές του προσωπικού, για να μην επηρεαστεί η υψηλή παροχή υπηρεσιών στους ηλικιωμένους.
Ίδια εικόνα καταγράφεται και στις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων “Άγιος Γεώργιος” στο Ασβεστοχώρι και τα Λαγυνά Θεσσαλονίκης. Ο ιδιοκτήτης, Θάνος Καραγιαννίδης, εξηγεί ότι η κρίση οδήγησε πολλές οικογένειες στην απόφαση να πάρουν στο σπίτι τους ηλικιωμένους συγγενείς τους, γιατί τουλάχιστον θα έχουν να πορευτούν με τη σύνταξη.
“Θεωρώ ότι είναι λύση ανάγκης και πολύ φοβάμαι πως αν σήμερα η μείωση της ζήτησης φτάνει το 10%, τους επόμενους μήνες ο αριθμός θα μεγαλώσει” υπογράμμισε ο κ. Καραγγιανίδης. Υπάρχει ανασφάλεια στις περισσότερες οικογένειες, όπως λέει, και η σύνταξη του ηλικιωμένου συγγενή τους είναι αποκούμπι, μια βάση στο οικογενειακό εισόδημα. Πάντως ο ίδιος σημειώνει ακόμα ότι από τη δική του μονάδα δεν έφυγε κανένα περιστατικό λόγω αύξησης μισθωμάτων, αφού οι τιμές είναι οι ίδιες από το 2008.
Τα ποσά των μισθωμάτων στις κατά τόπους μονάδες δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα, καθώς οι τιμές κυμαίνονται από 600 έως 700 ευρώ μηνιαίως και φτάνουν τα 1.100 με 1.500 ευρώ, ανάλογα με το περιστατικό.
Μηδαμινή και η ζήτηση προσωπικού
Τους τελευταίους μήνες, δεκάδες άτομα που δούλευαν σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων έχουν χάσει τη δουλειά τους, λόγω μειωμένης ζήτησης από ηλικιωμένους. Η διεύθυνση Πρόνοιας πριν από δύο τρία χρόνια τροφοδοτούσε με προσωπικό τέτοιου είδους μονάδες και ιδρύματα, καθώς υπήρχε ανάγκη για προσωπικό.
Σήμερα, όπως αναφέρει η εντεταλμένη περιφερειακή σύμβουλος σε θέματα Πρόνοιας, Έφη Βασιλειάδου, οι άνθρωποι που μένουν χωρίς δουλειά, έχοντας εμπειρία σε τέτοιους χώρους, δεν απορροφώνται.
“Τακτικά πλέον από τις αρχές της χρονιάς έρχονται άνθρωποι που δούλευαν ως νοσηλευτές, καθαριστές, φύλακες κτλ. και καταθέτουν αιτήσεις για δουλειά. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει ζήτηση όπως κάποτε, γιατί και οι μονάδες έχουν μειώσει το πελατολόγιό τους, οπότε δεν μπορούν να πάρουν κόσμο. Αντίθετα απολύουν” επεσήμανε η κ. Βασιλειάδου.
Με το σταγονόμετρο η χρηματοδότηση των ιδρυμάτων
Με καθυστέρηση δύο και πλέον μηνών αρχίζει η κατανομή κονδυλίων στα προνοιακά ιδρύματα της Κεντρικής Μακεδονίας, η βιωσιμότητα των οποίων κρέμεται από μια... κλωστή.
Το αρμόδιο υπουργείο απέστειλε το ποσό των 437.000 ευρώ, που αποτελεί τη δεύτερη δόση του πρώτου εξαμήνου του 2011 για συνολικά 22 ιδρύματα. Τα χρήματα αυτά ωστόσο είναι μόνο μια μικρή ανάσα για τα ιδρύματα, καθώς οι περικοπές των κρατικών επιχορηγήσεων έφτασαν το 40%, ενώ λόγω κρίσης μαχαίρι έπεσε και στους χορηγούς, που ενίσχυαν οικονομικά και υλικά τη λειτουργία των ιδρυμάτων.
“Οι πληρωμές άρχισαν, αλλά πολύ φοβάμαι πως αυτά τα λεφτά είναι ψίχουλα μπροστά στις ανάγκες των ιδρυμάτων, τα οποία φιλοξενούν παιδιά και ενήλικα άτομα με ειδικές ανάγκες, παιδιά ορφανά κ.ά.” υποστήριξε η κ. Βασιλειάδου, για να προσθέσει ότι τα περισσότερα ιδρύματα δεν έχουν πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ από τις αρχές του χρόνου, ενώ το προσωπικό τους είναι κι αυτό απλήρωτο.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου