Ήταν απόγευμα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, όταν στο κατά τα άλλα ήρεμο Κέντρο της Κωνσταντινούπολης ένα μικρό πλήθος Τούρκων φοιτητών ξεκίνησε να δημιουργεί κλίμα εναντίον των Ελλήνων. Άλλωστε, κάθε φορά που το κεμαλικό κατεστημένο της Τουρκίας ήθελε να διαμορφώσει μία δύσκολη κατάσταση εναντίον των «Ρωμιών», έβαζε μπροστά φοιτητές. Ο όχλος σιγά-σιγά μεγάλωνε και ξαφνικά τα στενά του Πέρα γέμιζαν από ομάδες οπλισμένων πολιτών με κάθε λογής αντικείμενα.
Μέσα σε λίγη ώρα και «σαν έτοιμοι από καιρό», 50.οοο κόσμου συνέθεσαν ένα ποτάμι οργής εναντίον των Ελλήνων της Πόλης. Το σύνθημα από ομάδες παρακρατικών είχε δοθεί. Πογκρόμ επιθέσεων σε κάθε τι που θύμιζε Έλληνες. Σπίτια, περιουσίες, μαγαζιά, εκκλησίες, άνθρωποι έγιναν μέσα σε ελάχιστο διάστημα στόχοι του μαινόμενου πλήθους. Η προτροπή «Kahrolsun giavourlar!» (Ανάθεμα στους γκιαούρηδες!) κυριαρχούσε ανάμεσα στους αλαλαγμούς, εντείνοντας το μίσος. Εκατό ομάδες παρακρατικών μέσα σε 6 ώρες κατέστρεψαν όλα όσα ο ελληνικός πληθυσμός δημιουργούσε για αιώνες από την περιοχή του Βοσπόρου έως τη θάλασσα του Μαρμαρά.
Ενδεικτικά, οι ιστορικοί της εποχής μιλούν για 4.340 ελληνικά καταστήματα λεηλατημένα, 2.600 σπίτια κατεστραμμένα, ενώ ισοπεδώθηκαν κυριολεκτικά 21 ελληνικά εργοστάσια, 110 ελληνικά εστιατόρια καί ξενοδοχεία. Αυτό, όμως, που σόκαρε ήταν η σύληση εκατοντάδων τάφων και η ατίμωση των νεκρών, των οποίων τα οστά σκορπίζονταν στους δρόμους. Όσο για τις δολοφονίες, τους βιασμούς και τους εξευτελισμούς παραμένουν ακόμα και σήμερα ανυπολόγιστοι…
Και παρόλα αυτά, στα ελληνικά σχολεία ελάχιστα διδάσκονται, αν και έχουν περάσει μόλις 56 χρόνια…