Σε μια χρονιά που ξεκίνησε με χίλια προβλήματα, στα μέσα του Οκτώβρη μας προστέθηκε ακόμη ένα, η νέα μα τόσο παλιά φιλόλογος.
Από τότε στη Γλώσσα, στα Κείμενα και στην Ιστορία η τάξη έγινε «νηπιαγωγείο»! Σε κάθε γραπτή εργασία η ζωγραφιά ήταν απαραίτητη. Αν τα χρώματα ήταν έντονα και καλά συνδυασμένα, αν υπήρχε αφιέρωση στην αγαπημένη μας καθηγήτρια, ο χαρακτηρισμός ήταν «μπράβο», «τέλεια» – άσχετα από το περιεχόμενο της απάντησής μας. Γράψαμε στίχους τραγουδιών, γράψαμε μόνο την εκφώνηση της ερώτησης χωρίς απάντηση και πάλι ο χαρακτηρισμός ήταν: «μπράβο», «τέλεια». Δε μας ακούει όταν διαβάζουμε, δεν απαντά στις ερωτήσεις μας, δε λύνει τις απορίες μας. Ρωτάει και απαντάει μόνη της. Δε μαθαίνουμε. Όταν συμμαθήτριά μας διαφώνησε μαζί της, της είπε ότι της είναι αδιάφορο αν βρίσκεται ή όχι στην τάξη. Αφότου διεκδικήσαμε καλύτερο μάθημα, στοχοποιεί μαθητές, με την πρώτη ευκαιρία τους «πετάει» έξω απ την τάξη και μας απειλεί με τη βαθμολογία του τριμήνου.
Έχει δηλώσει ότι «με μια συγγνώμη δε λύνονται όλα» και συνεχίζει τις αποβολές και την ψυχολογική πίεση προς εμάς. Ζητήσαμε τη βοήθεια των γονέων μας. Όταν αυτοί τη συνάντησαν τους έδιωξε και τους πρόσβαλε. Μας λέει να μην τους πιστεύουμε και να προσέχουμε γιατί στη ζωή τους έχουν κάνει λάθη, να μην τα κάνουμε κι εμείς. Μας λέει πως αν έχουμε πρόβλημα μαζί της πρέπει να ντρεπόμαστε και εμείς και οι γονείς μας. Αμφιβάλλουμε πλέον αν είναι ειλικρινής και αξιόπιστη, άλλα λέει τη μία μέρα και άλλα την άλλη.
Βρισκόμαστε στην τρίτη εβδομάδα αποχής. Μας στηρίζουν μόνο οι γονείς μας, κανείς άλλος δε συγκινείται. Φέρνει «λυτούς και δεμένους» για να μας επιβληθεί και να μας καθίσει στο «σβέρκο» με το ζόρι. Θέλει να μας βάλει στην τάξη και να συνεχίσουμε μέχρι τέλους προσποιούμενοι ότι δεν έχει συμβεί τίποτα. Σε αυτό βρίσκει βοηθούς α) το καθηγητικό κατεστημένο της ΕΛΜΕ Βοιωτίας, β) τον Δ/ντη Δ/βαθμιας Εκπ/σης Βοιωτίας που με τη στάση του μας απογοήτευσε, γ) τη Σχολική Σύμβουλο που είναι απούσα, δ) τους υπόλοιπους καθηγητές μας που νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους -μη φύγουμε όλο το τμήμα με μαζική μετεγγραφή και ε) τους λοιπούς συγγενείς με το «πλούσιο» παρασκήνιο. Όλοι αυτοί μαζί βρήκαν εξιλαστήριο θύμα το Διευθυντή του σχολείου μας και τον εξώθησαν σε παραίτηση, εξαιτίας των γεγονότων.
Πάρτε την! Δεν μπορούμε να κάνουμε μάθημα! Στείλτε μας έναν εκπαιδευτικό που να είναι παιδαγωγός, να αγαπά τη δουλειά του και τα παιδιά, να μπορεί να μας διδάξει. Ζητάμε το αυτονόητο: μάθηση, γνώση και εκπαίδευση.
Πάρτε την! Δε θέλουμε άλλη Μεττα-εκπαίδευση. Όχι άλλη Μεττα-γνώση. Φτάνει πια! Θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε! Ο τρόπος της είναι απαξιωτικός! Πάρτε την! Σώστε κι εμάς και το σχολείο μας!
Επιτέλους κάντε κάτι!
Οι αγανακτισμένοι μαθητές του Γ1 1ου Γυμνασίου Ορχομενού
.siriosfm.gr
Από τότε στη Γλώσσα, στα Κείμενα και στην Ιστορία η τάξη έγινε «νηπιαγωγείο»! Σε κάθε γραπτή εργασία η ζωγραφιά ήταν απαραίτητη. Αν τα χρώματα ήταν έντονα και καλά συνδυασμένα, αν υπήρχε αφιέρωση στην αγαπημένη μας καθηγήτρια, ο χαρακτηρισμός ήταν «μπράβο», «τέλεια» – άσχετα από το περιεχόμενο της απάντησής μας. Γράψαμε στίχους τραγουδιών, γράψαμε μόνο την εκφώνηση της ερώτησης χωρίς απάντηση και πάλι ο χαρακτηρισμός ήταν: «μπράβο», «τέλεια». Δε μας ακούει όταν διαβάζουμε, δεν απαντά στις ερωτήσεις μας, δε λύνει τις απορίες μας. Ρωτάει και απαντάει μόνη της. Δε μαθαίνουμε. Όταν συμμαθήτριά μας διαφώνησε μαζί της, της είπε ότι της είναι αδιάφορο αν βρίσκεται ή όχι στην τάξη. Αφότου διεκδικήσαμε καλύτερο μάθημα, στοχοποιεί μαθητές, με την πρώτη ευκαιρία τους «πετάει» έξω απ την τάξη και μας απειλεί με τη βαθμολογία του τριμήνου.
Έχει δηλώσει ότι «με μια συγγνώμη δε λύνονται όλα» και συνεχίζει τις αποβολές και την ψυχολογική πίεση προς εμάς. Ζητήσαμε τη βοήθεια των γονέων μας. Όταν αυτοί τη συνάντησαν τους έδιωξε και τους πρόσβαλε. Μας λέει να μην τους πιστεύουμε και να προσέχουμε γιατί στη ζωή τους έχουν κάνει λάθη, να μην τα κάνουμε κι εμείς. Μας λέει πως αν έχουμε πρόβλημα μαζί της πρέπει να ντρεπόμαστε και εμείς και οι γονείς μας. Αμφιβάλλουμε πλέον αν είναι ειλικρινής και αξιόπιστη, άλλα λέει τη μία μέρα και άλλα την άλλη.
Βρισκόμαστε στην τρίτη εβδομάδα αποχής. Μας στηρίζουν μόνο οι γονείς μας, κανείς άλλος δε συγκινείται. Φέρνει «λυτούς και δεμένους» για να μας επιβληθεί και να μας καθίσει στο «σβέρκο» με το ζόρι. Θέλει να μας βάλει στην τάξη και να συνεχίσουμε μέχρι τέλους προσποιούμενοι ότι δεν έχει συμβεί τίποτα. Σε αυτό βρίσκει βοηθούς α) το καθηγητικό κατεστημένο της ΕΛΜΕ Βοιωτίας, β) τον Δ/ντη Δ/βαθμιας Εκπ/σης Βοιωτίας που με τη στάση του μας απογοήτευσε, γ) τη Σχολική Σύμβουλο που είναι απούσα, δ) τους υπόλοιπους καθηγητές μας που νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους -μη φύγουμε όλο το τμήμα με μαζική μετεγγραφή και ε) τους λοιπούς συγγενείς με το «πλούσιο» παρασκήνιο. Όλοι αυτοί μαζί βρήκαν εξιλαστήριο θύμα το Διευθυντή του σχολείου μας και τον εξώθησαν σε παραίτηση, εξαιτίας των γεγονότων.
Πάρτε την! Δεν μπορούμε να κάνουμε μάθημα! Στείλτε μας έναν εκπαιδευτικό που να είναι παιδαγωγός, να αγαπά τη δουλειά του και τα παιδιά, να μπορεί να μας διδάξει. Ζητάμε το αυτονόητο: μάθηση, γνώση και εκπαίδευση.
Πάρτε την! Δε θέλουμε άλλη Μεττα-εκπαίδευση. Όχι άλλη Μεττα-γνώση. Φτάνει πια! Θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε! Ο τρόπος της είναι απαξιωτικός! Πάρτε την! Σώστε κι εμάς και το σχολείο μας!
Επιτέλους κάντε κάτι!
Οι αγανακτισμένοι μαθητές του Γ1 1ου Γυμνασίου Ορχομενού
.siriosfm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου