Το άστρο της Βηθλεέμ ήταν αληθινό

Μυστήριο παραμένει το τι ήταν το άστρο που οδήγησε τους «Μάγους» με τα δώρα στο σπήλαιο κατά την γέννηση του Θεανθρώπου. Επίσης συγκλονιστικό είναι πως σε κάθε μεγάλη περίσταση, όπως η γέννηση και ο θάνατος του Ιησού η εκδήλωση γίνεται σημαδιακά δια ενός σημαντικού γεγονότος επί του ουρανού το οποίο φυσικά αντανακλάται επί της γης. Ίσως τελικά τα άστρα και οι πλανήτες να είναι «αγγελιοφόροι» της Θείας Βούλησης;

Η ιστορία της Γεννήσεως είναι λίγο-πολύ γνωστή. Αυτό που παραμένει ανεξερεύνητο είναι το τι ακριβώς ήταν αυτό το «Άστρο». Καινοφανής αστέρας, υπερβατικό γεγονός, μια πλάνη;
Κατ’ αρχάς να διευκρινίσω πως δεν θα ερμηνεύσουμε κάποιο ωροσκόπιο, ενώ θα προσπαθήσω να εκφράσω την άποψη μου σεβόμενος την πιστή και την προσωπική τοποθέτηση του καθενός.
Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος γράφει: «Του δε Ιησού γεννηθέντος εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας εν ημέραις Ηρώδου του Βασιλέως , ιδού μάγοι από ανατολών περεγένοντο εις Ιεροσόλυμα λέγοντες : «Που εστίν ο τεχθείς Βασιλεύς των Ιουδαίων; Είδομεν γαρ αυτού τον αστέρα εν τη ανατολή και ήλθομεν προσκυνήσαι αυτόν».
Ο Ματθαίος αναφέρει για 3 μάγους που ήρθαν εξ Ανατολών. Από την Περσία ξεκινούν οι τρεις Μάγοι, οι οποίοι ήταν Αστρολόγοι και για να προλάβουμε τα κακώς κείμενα το «Μάγοι» σημαίνει Σοφοί ή πεφωτισμένοι. Άλλωστε στα αρχαία Περσικά η λέξη «Μομπάντ» σήμαινε μάγος –ιερέας και οι μάγοι αποτελούσαν την τάξη των ιερέων του Θεού Άχουρα Μάζδα. Προέρχονταν αποκλειστικά, όπως μας πληροφορεί ο πατέρας της ιστορίας Ηρόδοτος, από μία εκ των έξι φυλών της Μηδίας. Ξέχωρα από όλα αυτά ήταν και θεματοφύλακες όλης της αρχαίας γνώσης και αστρολόγοι. Η θρησκεία του Ζωροαστρισμού, αρχίζει να ανθεί από τις αρχές του 7ου πχ αιώνα .
Στους στίχους (Γκάθα) της Αβέστα, του ιερού κειμένου του Ζωροαστρισμού, αναφέρεται η λέξη «Μαγαβάν» και οι λέξεις «Μόγου» και «Μάγου», ως επίθετα της λέξης «Μάγα», η οποία σημαίνει δώρο. Επειδή η διδασκαλία του Ζωροάστρη εθεωρείτο ως «Μάγα», δηλαδή θεϊκό δώρο, Μάγος ονομαζόταν αυτός που κατείχε τη θεϊκή αυτή διδασκαλία.
Αυτοί οι τρεις Αστρολόγοι ( βλέπετε η Αστρολογία καταλαμβάνει περίοπτη θέση στο πάνθεον της Ιστορίας ) ξεκινούν ακολουθώντας ένα αστέρι με κατεύθυνση από ανατολικά προς τη Δύση. Το άστρο αυτό τους δείχνει το δρόμο και σταματά πάνω από το παχνί που είχε γεννήσει η Παναγιά τον Ιησού. Εκεί οι τρεις μάγοι προσφέρουν τα τίμια δώρα τα οποία φυλάσσονται στην μόνη Άγιου Παύλου στο Άγιο Όρος. Ο Μελχιώρ προσφέρει χρυσό που συμβολίζει τον Βασιλιά, ο Γκασπάρ λιβάνι που είναι μια αρωματική ελαιώδης ρητίνη και χρησιμοποιείται για θρησκευτική χρήση και συμβολίζει τον Θεό και ο Βαλτάσαρ σμύρνα από το οποίο είναι το πιο «πικρό» βότανο της Ανατολής παράγεται από το φυτό Μύρα η κομμιοφόρος και από αυτό βγαίνει το μύρο που αλείφουν τα σώματα των νεκρών και συμβολίζει το θάνατο. Εδώ εμμέσως πλην σαφώς διαφαίνεται σε μεταφορικά και η προ-διαγεγραμμένη πορεία του Ιησού Χριστού. Στην πραγματικότητα αυτοί οι Μάγοι όπου στην πραγματικότητα ήταν Αστρολόγοι διαπίστωσαν πως «κάτι ξεχωριστό» συμβαίνει στον έναστρο ουρανό.
Τα ιστορικά γεγονότα
Ο Ηρώδης ήταν βασιλιάς και ήταν εν ζωή μέχρι το 4 π. Χ. Η απογραφή και η σφαγή των νηπίων έγινε περί το 6 πχ. Πολλοί εικάζουν, για να απορρίψουν γενικότερα την ύπαρξη του Ιησού, πως γίνεται να σφαγούν όλα τα αρσενικά αγόρια μέχρι 2 ετών και όχι τα νεογέννητα. Οι Μάγοι λοιπόν, κατά το άγιο πρωτότυπο, είπαν πως ήλθαν να προσκυνήσουν εκεί που βρίσκεται το παιδίον και όχι το βρέφος.
Η επικρατούσα άποψη είναι πως το άστρο της Βηθλεέμ ήταν μια σύνοδος πλανητών και όπως θα δούμε αυτή η άποψη είναι εξαιρετικά βάσιμη. Ο Κέπλερ το 1603 στο χώρο παρατηρήσεως που είχε πλησίον της Πράγας διαπίστωσε πρώτος μια τέτοια σύνοδο, η οποία μάλιστα είχε επαναληφτεί κατά το παρελθόν το 799μχ και το 7πχ. Η σύνοδος αυτή ήταν στο ζώδιο των Ιχθύων ένα ζώδιο άκρως μεταφυσικό όπου ως τελευταίο του ζωδιακού γίνεται η αφορμή για ένα νέο ξεκίνημα. Εάν κρίνουμε πως ο Κρόνος ως Θεός μεγάλος Κριτής στέλνει τον γιο του, τον Δία (ευεργέτης) στο ζώδιο των Ιχθύων, ένα τέτοιο γεγονός θα έκανε ιδιαίτερη εντύπωση σίγουρα. Εξάλλου ως ΙΧθΥΣ νοείται η ακροστιχίδα του Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ. Αξίζει να σημειωθεί πως κατά την ίδια περίοδο σύμφωνα με μαρτυρίες το ίδιο «άστρο» είχαν δει και οι Κινέζοι.
Η μέρα όπου οι Δίας-Κρόνος ήταν στο πλησιέστερο σημείο με την μέγιστη ισχύ τους ήταν στις 15 Σεπτεμβρίου του 7π.χ.
Η ημερομηνία αυτή αντιστοιχεί στον ιουδαϊκό μήνα Τισρί, (κρατάει από τα μέσα Σεπτεμβρίου έως στις αρχές του Οκτωβρίου). Αν κοιτάξουμε τις Γραφές ο Ζαχαρίας (πατέρας του Ιωάννη του Πρόδρομου) ήταν ιερέας και συνάντησε τον αρχάγγελο Γαβριήλ τις ημέρες της εφημερίας του στον Ναό (δηλαδή στην εποχή του Ταμμούζ (Ιούνιο-Ιούλιο). Μετά την υπηρεσία του, η στείρα γυναίκα του, η Ελισάβετ, συνέλαβε - όπως προανήγγειλε ο αρχάγγελος - τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της Ελισάβετ, πιθανώς τον μήνα Τεμπέθ (Δεκέμβριος-Ιανουάριος), ο αρχάγγελος Γαβριήλ ανήγγειλε και στην Παρθένο Μαρία ότι πρόκειται να γίνει μητέρα του Υιού του Θεού, γεγονός που συνέβη 9 μήνες αργότερα, πιθανώς τον μηνά Τισρί, δηλαδή τον Σεπτέμβριο, που ίσως είναι ο μήνας γέννησης του Χριστού.
Όσο για την ημερομηνία 25η Δεκεμβρίου αυτό αποφασίστηκε το 355 από την Εκκλησία της Ρώμης και την αποδέχθηκαν όλοι. Την ημερομηνία εκείνη γιορτάζονταν ειδωλολατρικές εορτές προς τιμήν του Μίθρα και η Εκκλησία ήθελε να τις αντικαταστήσει με τη Γέννηση του Χριστού.
Πράγματι κατά το 7 π. Χ. έχουμε μια υπερσύνοδο Δια –Ηλίου- Κρόνου –Αφροδίτης. Στο φαινόμενο αυτό, μετά παρέλευση δύο ή τριών μηνών, ο Δίας δύει ή εξέρχεται από την τροχιά. Τότε παρατηρείται και πάλι το ίδιο έντονο φωτεινό φαινόμενο που παρουσιάζεται στην αρχή, σαν να εμφανίζεται εκ νέου. Το γεγονός αυτό ταιριάζει με την παρατήρηση του Ματθαίου ότι οι Μάγοι πορευόμενοι προς τη Βηθλεέμ, «είδον τον αστέρα και εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα», προσθέτοντας ότι το αστέρι αυτό ήταν ίδιο με εκείνο που είδαν στην Ανατολή (Ματθ. 2,9-10). Καθώς ένα ταξίδι από τη Περσία στην Παλαιστίνη με τα μέσα της εποχής (άλογα, καμήλες κλπ) απαιτούσε δύο ή τρεις μήνες, το χρονικό αυτό διάστημα ταιριάζει με την αντίστοιχη φυσική κίνηση του πλανήτη Δία και τη διπλή εμφάνιση του κατά την είσοδο και έξοδο από την τροχιά συνάντησης με τους άλλους δύο πλανήτες.
Ο μεγάλος Έλληνας αστρονόμος Κωνσταντίνος Χασάπης στο έργο του «Ο αστήρ της Βηθλεέμ» υπέθεσε πως οι Μάγοι αντιλήφθηκαν την σύνοδο των περισσοτέρων από τους επτά ως τότε γνωστών πλανητών. Ασφαλώς και οι Μάγοι θα θεωρούσαν πως κάτι πολύ σημαντικό θα συνέβαινε στην Γη. Μία τέτοια σύνοδος συνέβη τον Απρίλιο του έτους 6 π. Χ. και σύμφωνα με τον Έλληνα αστρονόμο, έγινε αντιληπτή από τους Μάγους στην αρχή του σχηματισμού της, στις 23 Οκτωβρίου του έτους 7 π. Χ.
Ο Κ. Χασάπης υπέθεσε ότι οι Μάγοι, πέραν των αστρονομικών τους ενδιαφερόντων, προσπαθούσαν επίσης, μέσω της παρατήρησης των ουρανίων φαινομένων, να προβλέψουν σημαντικά γεγονότα, τα οποία θα συμβούν στο μέλλον. Αυτό το πολύ σημαντικό για τους αστρολόγους φαινόμενο, της μεγάλης πλανητικής συνόδου, οδήγησε τους Μάγους στη Βηθλεέμ.
Όπως εξηγεί την θεωρία του δασκάλου της η μεγάλη αστρονόμος και μαθηματικός κ Μάρω Παπαθανασίου «εις την Μεγάλην Σύνοδον του έτους 6 π. Χ. ηγετικός πλανήτης ήτο ο Κρόνος, ο οποίος ανέκαθεν εθεωρείτο ως συνδεόμενος με τον χώρο της Ιουδαίας, το δε φαινόμενον έλαβε χώραν εις τον οίκον των Ιχθύων, ο οποίος επίσης συνδέεται με την Ιουδαίαν. Εκείνο το έτος, το 7 π.Χ., έλαβε χώραν και ένα από τα σπανιώτερα αστρονομικά φαινόμενα, τα οποία συμβαίνουν γενικώς και ανεξαρτήτως από τας μεγάλας συνόδους: έγινε τριπλή σύνοδος των πλανητών Διός και Κρόνου. Αλλά μία σύνοδος απλή των πλανητών Διός και Κρόνου προεικόνιζε τότε την γέννησιν μεγάλου ανδρός, ιδία βασιλέως, οπότε η τριπλή σύνοδος Διός και Κρόνου θα εσήμαινε βεβαίως ότι Εκείνος, ο οποίος θα εγενάτο, θα ήτο πράγματι Θεάνθρωπος, θα ήτο Εκείνος, εις τον οποίον Θείον στοιχείον (Κρόνος) θα είχε συνενωθεί με το ανθρώπινον (Ζευς) δια της τριπλής συνόδου.
Η τελευταία έξοδος του Διός εκ του οίκου του Κριού εις τας 6 Μαρτίου 5 π.Χ. εσήμαινεν ότι, όπως η συγκέντρωσις των πλανητών εξηρθρούτο τελειωτικώς επί του ουρανού, η Νέα Εποχή ερριζούτο οριστικώς επί της γης ότι ο Άρχων έρχεται εις τον κόσμον, ότι ο Μεσσίας συνελήφθη υπό της Θεοτόκου...»
Και συνεχίζει κατά τον ίδιο τρόπο, την απόδειξη της εν λόγω ερμηνείας.
Αυτά είναι τα στοιχεία για το Αστέρι της Βηθλεέμ. Ο Θεός βέβαια είναι υπερβατικός και κάνει το έργο του όπως νομίζει. Επειδή όμως δεν είμαστε Μονοφυσίτες το πίστευε και μη ερεύνα δεν μας αρμόζει. Ο ίδιος ο Χριστός είπε πως μέσα μας είναι τα μυστικά της Βασιλείας των Ουρανών και δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το ουσιαστικό μήνυμα της έλευσης του Θεανθρώπου.
Για αυτό ας σταθούμε κατά το μετρό του δυνατού στους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας, ας συγχωρέσουμε αυτούς που μας πίκραναν και ας γίνουμε εμείς το φωτεινό αστέρι ο οδηγός και το παράδειγμα για τους άλλους. Άραγε έχει αξία να αγαπάς και να ανταποκρίνεσαι μόνο σε αυτούς που σε αγαπούν; 

 http://katidiaforetiko.blogspot.com