Εμπιστεύεστε τους ίδιους να λύσουν το πρόβλημα;

Το πρόβλημα είναι γνωστό, το ζούμε όλοι καθημερινά και έρχονται τα χειρότερα. Ποιος όμως το δημιούργησε; Ποιος ήταν ο υπεύθυνος διαχειριστής του κράτους, κάτω από τη διαχείριση του οποίου οδηγηθήκαμε σε κρίση χρέους και σε κρίση δανεισμού;  Μα φυσικά....

οι πολιτικοί μας, το πολιτικό προσωπικό της χώρας.

Ωραία. Και τώρα ας υποθέσουμε ότι εμφανίζεται μια ανώτερη οικονομική δύναμη και μας λέει ότι μας δίνει 360 δις ευρώ, όσο περίπου είναι και το σημερινό χρέος της χώρας. Ρωτάμε: Ποιος από εσάς θα εμπιστευόταν στο ίδιο πολιτικό προσωπικό να διαχειριστεί αυτά τα χρήματα; Μάλλον κανείς.

Τότε όμως γιατί, αφού δεν θα τους εμπιστευόμασταν να διαχειριστούν αυτά τα φανταστικά χρήματα, παρόλα αυτά τους αφήνουμε να διαχειριστούν τις ατομικές μας περιουσίες και να τις ξεπουλήσουν μέσω της φορολογίας και των χαρατσιών; Ε;

Και τι να κάνουμε;

Ξέρετε, η λύση δεν είναι να φύγει το υπάρχον πολιτικό προσωπικό γιατί είναι κακό και να έρθει ένα άλλο που θα είναι καλό. Οποιοδήποτε πολιτικό προσωπικό και να έρθει στη θέση του παλιού, πάλι το ίδιο αποτέλεσμα θα έχουμε. Το μυστικό δεν αφορά, κατά κύριο λόγο τα πρόσωπα, αλλά το σε ποιον υπακούουν  και τίνος τα οικονομικά συμφέροντα εκπροσωπούν τα πολιτικά πρόσωπα. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τα ίδια τα πρόσωπα, αλλά με τους θεσμούς. Τι να το κάνουμε να ψάχνουμε να βρούμε άφθαρτους και αδέκαστους, όταν για παράδειγμα οι θεσμοί τους επιτρέπουν να λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα ατιμώρητα!!!

Επομένως, ούτε βήμα δεν πρέπει να κάνουμε, αν πρώτα δεν λύσουμε αυτό το υπαρξιακό ζήτημα. Πρώτα αλλάζουμε θεσμούς και μετά λύνουμε το πρόβλημα. Διαφορετικά το πρόβλημα δεν θα λυθεί ποτέ.

Εμπόδιο όμως του λαού, προς αυτή τη κατεύθυνση της αλλαγής των θεσμών, είναι δυστυχώς το υπάρχον πολιτικό προσωπικό και τα κρυπτόμενα πίσω από αυτό εξωθεσμικά συμφέροντα, πολλά από τα οποία ελέγχουν και ΜΜΕ, που δεν θέλουν να χάσουν την εξουσία τα προνόμιά τους. Για το λόγο αυτό προβλέπουμε ότι η λαϊκή οργή θα πέσει όλη πάνω στο πολιτικό προσωπικό, αν αυτό εγκαίρως δεν αλλάξει στάση και επιμείνει, ακόμα και μέσα στην καταστροφή, στη διατήρηση των προνομίων του.

hassapis-peter.blogspot