Εκκοκκιστήρια… δύο ταχυτήτων στη φετινή σεζόν

Με πρωτάθλημα… δύο ταχυτήτων μοιάζει το σκηνικό που τείνει να διαμορφωθεί στην ελληνική αγορά εκκοκκισμένου βάμβακος, όπου μια μειοψηφία επιχειρήσεων που μόλις ξεπερνούν τα δάχτυλα του ενός χεριού μπορούν να ελπίζουν βάσιμα στη διεθνή «διάκριση», ενώ οι υπόλοιπες –δηλαδή οι περισσότερες- θα παλέψουν υπό δύσκολες συνθήκες για την επιβίωση τη χρονιά που έρχεται.
 
Η «διεθνής διάκριση» μεταφράζεται στη διασφάλιση της διάθεσης του προϊόντος στην παγκόσμια αγορά σε ικανοποιητικές τιμές. Δηλαδή, τιμές ικανές να καλύψουν τουλάχιστον σε ένα μεγάλο βαθμό τη «χασούρα» που, κατά τα φαινόμενα, θα προκύψει λόγω της ραγδαίας υποχώρησης των τιμών στο διάστημα που μεσολάβησε από το Μάρτιο μέχρι σήμερα. Διάστημα στο οποίο, αξίζει να σημειωθεί, οι περισσότεροι εκκοκκιστές συνέχισαν την προσπάθεια να δελεάσουν τους παραγωγούς με υψηλές τιμές αγοράς του βαμβακιού τους, ποντάροντας –μάταια, όπως αποδείχθηκε- στην ανάκαμψη ή έστω στη συγκράτηση της πτώσης των τιμών σε διεθνές επίπεδο.
Όμως, όπως σημειώνουν στην Agrenda παράγοντες της αγοράς, δεν είναι πολλοί εκείνοι για τους οποίους η πόρτα των μεγάλων οίκων του εξωτερικού θα είναι ανοιχτή. Οι «τυχεροί» θα είναι κυρίως οι λίγοι (κυρίως, οι «μεγάλοι» του κλάδου) που κατάφεραν να διατηρήσουν το κύρος και την αξιοπιστία τους εν μέσω της φρενίτιδας που επικράτησε πριν από ένα περίπου χρόνο όταν πλήθος επιχειρήσεων ακύρωναν τα εμπορικά συμβόλαια- είτε επειδή προσδοκούσαν να ανέβουν οι τιμές (ώστε να πουλήσουν ακριβότερα) είτε επειδή όντως δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις παραγγελίες λόγω της καταστροφών που προκάλεσε στη σοδιά το «πράσινο» σκουλήκι.
Οι τελευταίοι φαίνεται ότι τώρα θα κληθούν να πληρώσουν το τίμημα της (εκούσιας ή ακούσιας) αφερεγγυότητάς του. Ήτοι, είτε θα δυσκολευθούν να βρουν αγοραστές που θα απορροφήσουν τις ποσότητες είτε θα αναγκαστούν να ξεφορτωθούν το εμπόρευμά τους σε χαμηλές τιμές. Αυτές ακριβώς οι επιχειρήσεις είναι που αναμένεται να αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης δεδομένου ότι, σε αντίθεση με το παρελθόν, δεν υπάρχει πια  το «μαξιλαράκι» του εύκολου τραπεζικού δανεισμού.
Σε επίπεδο αγορών, πάντως, σωσίβιο για τα εγχώρια εκκοκκιστήρια ενδεχομένως να αποτελέσει η αγορά της Κίνας που, λόγω των πολύ μικρών αποθεμάτων και των αντίστοιχα υψηλών τιμών του αμερικάνικου, στρέφεται φέτος στη χώρα μας προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες της. Μια συγκυριακή μεν αλλά ενδεχομένως πολύ χρήσιμη για το μέλλον «πόρτα» διαφυγής…

Ενδιαφέρον ξένων για τις κλωστές
Σε δύσκολη θέση, εκτός από τα εκκοκκιστήρια, βρίσκεται και ο πάλαι ποτέ δυναμικός κλάδος της εγχώριας κλωστοϋφαντουργίας.
Στον ανελέητο ανταγωνισμό από τις ασιατικές χώρες (απότοκο του ανοίγματος της αγοράς το 2005) ήρθαν να προστεθούν τα τελευταία χρόνια η διακοπή χρηματοδοτήσεων από τον τραπεζικό τομέα, οι καθυστερήσεις στην επιστροφή του ΦΠΑ από την πλευρά της πολιτείας και, εσχάτως, η δυσπιστία με την οποία αντιμετωπίζουν οι ξένοι προμηθευτές τις ελληνικές εταιρείες, ζητώντας τους άμεση εξόφληση της μετρητοίς τη στιγμή που οι ίδιες απορρίπτουν τις εγγυητικές επιστολές των ελληνικών τραπεζών.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, πάντως, το θετικό είναι ότι οι εξαγωγές δείχνουν σημάδια ανάκαμψης με τις παραγγελίες το τελευταίο διάστημα να έχουν ενισχυθεί κατά 4-5%. Αυτός φαίνεται να είναι και ο παράγοντας που θέλγει τους ξένους επενδυτές που το τελευταίο διάστημα δείχνουν ενδιαφέρον για τις επιχειρήσεις του κλάδου.
Έτσι, μετά τους Αμερικανούς που έχουν προσεγγίσει την ΕΝΚΛΩ, η Ελληνική Υφαντουργία ανακοίνωσε ότι βρίσκεται σε συζητήσεις με ξένο στρατηγικό επενδυτή, ενώ και η Fintexport διαπραγματεύεται με Κινέζο επιχειρηματία.