ωμούς τους δημητριακούς καρπούς και πολύ αργότερα έμαθαν να τους καβουρδίζουν.
Αργότερα έμαθαν να φτιάχνουν χυλούς με αλεύρι και νερό τους οποίους έψηναν απευθείας στη φωτιά, ώσπου σήμερα το ψωμί έχει πάρει την γνώριμη όψη και γεύση.
Mε μεγάλη ποικιλία σε τύπους αλεύρου αλλά και διαφορετικής κατασκευής του, οι αρχαίοι πρόγονοί μας είχαν «γαστρονομική» επαφή με το ψωμί, κάθε ώρα της ημέρας, για κάθε περίσταση και κάθε γούστο. Ξεκινώντας το πρωινό «ακράτισμα» (ψωμί βουτηγμένο σε γνήσιο κρασί), ακολουθούσε μια μεγάλη σειρά από αρτοσκευάσματα που ήταν η βάση όλων των γευμάτων της ημέρας, καθώς και ένα πλήθος αρχαίων γλυκισμάτων με βάση το αλεύρι.
Tο αρχαίο ελληνικό ψωμί συνοδευόμενο από ωμά λαχανικά ή μαγειρεμένα που ονομάζονταν «όψος» ήταν ακόμη μια γευστική συνήθεια της ημέρας. Πολλά από αυτά τα άλευρα ήταν φτιαγμένα όπως τα σημερινά ζυμαρικά, όπως η «μάζα» (σούπα με διάφορα άλευρα και λαχανικά).
Eπίσης, υπάρχουν αναφορές και σε «αρχαία» άλευρα, που θυμίζουν τις σημερινές πίτες (φύλλα από ζύμη με κρέας που αποκαλούνταν «αρτοκρέατα»). H γνώση και η παράδοση της κατασκευής του ψωμιού των αρχαίων ελλήνων πέρασε και στους ρωμαίους κατακτητές, που διαδέχθηκαν και λάτρεψαν αυτή τη γευστική «τέχνη».
Το ψωμί είναι ένα βασικό είδος τροφίμου με ιδιαίτερη θρεπτική αξία.
Απενοχοποιηθείτε από τις τύψεις ότι παχαίνει και απολαύστε το σε όλα τα γεύματα με το σωστό τρόπο και στη σωστή ποσότητα.
Το «παν μέτρον άριστον» των αρχαίων προγόνων ισχύει και γι’ αυτό το νόστιμο και θρεπτικό τρόφιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου