Αμετακίνητοι στη θέση τους παραμένουν οι δανειστές μας, θεωρώντας ότι μόνο μέσω της μείωσης μισθών μπορεί να κλείσει το «κενό» της ανταγωνιστικότητας, παρά το ότι όλα τα έως τώρα σημάδια δείχνουν οι αρνητικές επιπτώσεις είναι πολλαπλάσιες!
Το μήνυμα από τον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι ήταν κάτι παραπάνω από σαφές καθώς τόνισε ότι «η Ελλάδα έχει ελπίδες να γλιτώσει το σπιράλ διολίσθησης όπου βρίσκεται σήμερα, αν εφαρμόσει τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις που ενέκρινε το κοινοβούλιο της χώρας. Οι Έλληνες θα πρέπει να αποδεχθούν ένα χαμηλότερο επίπεδο διαβίωσης και αυτό θα έλθει μέσω της μείωσης των μισθών σε όλους τους κλάδους», ενώ σε ανάλογο μήκος κύματος ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ σημείωσε ότι η λύση της εσωτερικής υποτίμησης κατά 20% είναι μάλλον επιβεβλημένη για να καλύψει η Ελλάδα μέρος της χαμένης ανταγωνιστικότητας της.
Θα πρέπει, όμως, να σημειωθεί ότι με βάση τη πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ, όπου παρατίθενται παραδείγματα άλλων χωρών όπου εφαρμόστηκε η συνταγή της εσωτερικής υποτίμησης, η μείωση της τάξης του 25% στους κατώτερους μισθούς δεν απέφερε παρά μια μείωση της τάξης του 5% στο μέσο επίπεδο των αποδοχών στο σύνολο της οικονομίας, κάτι που σημαίνει πρακτικά ότι εάν οι δανειστές μας επιμείνουν σε αυτό το μοντέλο, για να πιάσουμε τα επίπεδα που επιθυμούν, θα πρέπει να αναμένονται νέες και μεγαλύτερες μειώσεις μισθών έως το τέλος του έτους.
Ουδείς πρέπει να ξεχνάει, άλλωστε, ότι το ΔΝΤ έχει προειδοποιήσει πως εάν διαπιστωθεί τους επόμενους μήνες ότι δεν κλείνει το «κενό» ανταγωνιστικότητας, τότε θα πρέπει να εξεταστούν νέα μέτρα, κυρίως η αναστολή του 13- 14ου μισθού.
Οι πιέσεις στους μισθούς και η αλματώδης αύξηση της ανεργίας γεννούν, όμως, νέα προβλήματα στο Ασφαλιστικό σύστημα, καθώς όπως προκύπτει από τα νεώτερα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, τα έσοδα των Ταμείων στηρίζονται πλέον κατά το μεγαλύτερο μέρος στις επιχορηγήσεις από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, αφού οι ασφαλιστικές εισφορές φθίνουν μήνα με το μήνα.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ΙΚΑ, το οποίο μέσα στο πρώτο δίμηνο του έτους απορρόφησε τα 2/3 των προβλεπόμενων πιστώσεων, ενώ ουδείς πρέπει να ξεχνά ότι τα ασφαλιστικά ταμεία χρωστάνε αυτή τη στιγμή περίπου 2,8 δισ ευρώ σε ιδιώτες, μεταξύ των οποίων προμηθευτές και φαρμακεία.
Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι εκτός του προβλήματος ρευστότητας, που μπορεί να οδηγήσει σε φαινόμενα τύπου ΝΑΤ, η Τρόικα μέσα στους επόμενους μήνες- πιθανώς πριν το Σεπτέμβριο- να θέσει θέμα βιωσιμότητας όχι μόνο των Ταμείων εφάπαξ, των επικουρικών και των επαγγελματικών ταμείων, αλλά συνολικά του Ασφαλιστικού, επαναφέροντας στο τραπέζι τις βασικές παραμέτρους του συνταξιοδοτικού ήτοι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και τα ποσοστά αναπλήρωσης...
Το μήνυμα από τον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι ήταν κάτι παραπάνω από σαφές καθώς τόνισε ότι «η Ελλάδα έχει ελπίδες να γλιτώσει το σπιράλ διολίσθησης όπου βρίσκεται σήμερα, αν εφαρμόσει τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις που ενέκρινε το κοινοβούλιο της χώρας. Οι Έλληνες θα πρέπει να αποδεχθούν ένα χαμηλότερο επίπεδο διαβίωσης και αυτό θα έλθει μέσω της μείωσης των μισθών σε όλους τους κλάδους», ενώ σε ανάλογο μήκος κύματος ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ σημείωσε ότι η λύση της εσωτερικής υποτίμησης κατά 20% είναι μάλλον επιβεβλημένη για να καλύψει η Ελλάδα μέρος της χαμένης ανταγωνιστικότητας της.
Θα πρέπει, όμως, να σημειωθεί ότι με βάση τη πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ, όπου παρατίθενται παραδείγματα άλλων χωρών όπου εφαρμόστηκε η συνταγή της εσωτερικής υποτίμησης, η μείωση της τάξης του 25% στους κατώτερους μισθούς δεν απέφερε παρά μια μείωση της τάξης του 5% στο μέσο επίπεδο των αποδοχών στο σύνολο της οικονομίας, κάτι που σημαίνει πρακτικά ότι εάν οι δανειστές μας επιμείνουν σε αυτό το μοντέλο, για να πιάσουμε τα επίπεδα που επιθυμούν, θα πρέπει να αναμένονται νέες και μεγαλύτερες μειώσεις μισθών έως το τέλος του έτους.
Ουδείς πρέπει να ξεχνάει, άλλωστε, ότι το ΔΝΤ έχει προειδοποιήσει πως εάν διαπιστωθεί τους επόμενους μήνες ότι δεν κλείνει το «κενό» ανταγωνιστικότητας, τότε θα πρέπει να εξεταστούν νέα μέτρα, κυρίως η αναστολή του 13- 14ου μισθού.
Οι πιέσεις στους μισθούς και η αλματώδης αύξηση της ανεργίας γεννούν, όμως, νέα προβλήματα στο Ασφαλιστικό σύστημα, καθώς όπως προκύπτει από τα νεώτερα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, τα έσοδα των Ταμείων στηρίζονται πλέον κατά το μεγαλύτερο μέρος στις επιχορηγήσεις από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, αφού οι ασφαλιστικές εισφορές φθίνουν μήνα με το μήνα.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ΙΚΑ, το οποίο μέσα στο πρώτο δίμηνο του έτους απορρόφησε τα 2/3 των προβλεπόμενων πιστώσεων, ενώ ουδείς πρέπει να ξεχνά ότι τα ασφαλιστικά ταμεία χρωστάνε αυτή τη στιγμή περίπου 2,8 δισ ευρώ σε ιδιώτες, μεταξύ των οποίων προμηθευτές και φαρμακεία.
Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι εκτός του προβλήματος ρευστότητας, που μπορεί να οδηγήσει σε φαινόμενα τύπου ΝΑΤ, η Τρόικα μέσα στους επόμενους μήνες- πιθανώς πριν το Σεπτέμβριο- να θέσει θέμα βιωσιμότητας όχι μόνο των Ταμείων εφάπαξ, των επικουρικών και των επαγγελματικών ταμείων, αλλά συνολικά του Ασφαλιστικού, επαναφέροντας στο τραπέζι τις βασικές παραμέτρους του συνταξιοδοτικού ήτοι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και τα ποσοστά αναπλήρωσης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου