«Χειρότερη» από την τύχη του κόμματος Αρσένη θα έχει το κόμμα της (συζύγου του) Λούκας Κατσέλη προέβλεψε ο Μίμης Ανδρουλάκης!
Μιλώντας στον Βήμα FM ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ επικαλέστηκε την τραγωδία του Σοφοκλή για να ερμηνεύσει την συμπεριφορά της πρώην υπουργού, έφθασε στον Οιδίποδα που σκότωσε, χωρίς να τον ξέρει, τον πατέρα του Λάιο έξω από το σημερινό (και τραγικά επίκαιρο) Δίστομο, επιστρέφοντας από την Πυθία των Δελφών!
«Εδώ είναι Οιδιπόδεια συμπλέγματα ξεκίνησε ο γλαφυρός Ανδρουλάκης. Είναι άλλα πράγματα στη μέση. Δεν μας αφορά η Λούκα. Είναι μια αξιοπρεπής καθηγήτρια, αλλά πολιτικό μυαλό δεν έχει. Κι από ανάλυση τα ίδια. Σχολικός Κενσιανισμός της δεκάρας.
Έπαιξε μοιραίο ρόλο, είναι το μοιραίο πρόσωπο που άφησε εντελώς ανυπεράσπιστη, εντελώς απροετοίμαστη την παράταξη ενόψει της χρεοκοπίας διότι είναι εισηγήτρια όλων αυτών των πραγμάτων.
Το ερώτημα είναι ο Παπανδρέου που ήξερε. Είναι κάτι που μόνο η τραγική αίσθηση μας διευκολύνει να το καταλάβουμε. Γιατί ο Οιδίποδας φεύγει από την Κόρινθο και δεν πάει στην Αχαία ή στην Κρήτη.
Σηκώνεται και πάει στη διασταύρωση Δελφών και Δαυλίας ( σ.σ.έξω από το Δίστομο, προς Δαύλια, εκεί που σκοτώθηκε και ο …Νταβέλης!). Δηλαδή στο μοιραίο συμβάν. Αυτή είναι η τραγικότητα, ότι τα ηγετικά πρόσωπα κάνουν επιλογές σε πρόσωπα και σε πράγματα που οδηγούν στο χαμό».
Ο μύθος: Ο Λάιος, βασιλιάς της Θήβας, είχε πάρει χρησμό πως το παιδί που θα γεννούσε με την Ιοκάστη, θα σκότωνε τον πατέρα του και θα παντρευόταν τη μητέρα του. Έτσι, όταν ο γιος τους γεννήθηκε, τρύπησαν τα πόδια του και τον άφησαν έκθετο στον Κιθαιρώνα. Κάποιος βοσκός βρήκε το βρέφος, το έσωσε και το έδωσε σε άλλο βοσκό, που το παρέδωσε στον αφέντη του, τον βασιλιά της Κορίνθου. Αυτός το μεγάλωσε σαν παιδί του. Όταν ο Οιδίπους μεγάλωσε, αμφιβάλλοντας για την καταγωγή του, πήγε στο μαντείο των Δελφών, όπου πληροφορήθηκε πως υπήρχε χρησμός, σύμφωνα με τον οποίο έμελλε να σκοτώσει τον πατέρα του και να παντρευτεί την μητέρα του. Θέλοντας ν’ αποφύγει την πραγματοποίηση του φοβερού αυτού χρησμού, δεν επιστρέφει στην Κόρινθο και σ’ εκείνους που θεωρούσε γονείς του. Στον δρόμο του όμως συνάντησε και αμυνόμενος σκότωσε τον Λάιο, αγνοώντας πως είναι πατέρας του. Όταν έφτασε στη Θήβα, έλυσε το αίνιγμα της Σφίγγας και κέρδισε την βασιλεία της πόλης, παίρνοντας την Ιοκάστη γυναίκα του και αποκτώντας μαζί της τέσσερα παιδιά. Τη Θήβα έπληξε όμως φοβερός λοιμός, υπεύθυνος για τον οποίο είναι ο δολοφόνος του Λαίου. Ο Οιδίπους αναλαμβάνει να τον βρει και να σώσει την πόλη. Στην πορεία αναζήτησης του δολοφόνου, ο ήρωας ανακαλύπτει ποιος είναι πραγματικά ο ίδιος. Όχι μόνο είναι ο φονιάς του προηγούμενου βασιλιά της Θήβας αλλά και δολοφόνος του πατέρα του και σύζυγος της μητέρας του. Ύστερα από την αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας η Ιοκάστη απαγχονίζεται και ο Οιδίπους αυτοτυφλώνεται, εκλιπαρώντας για εξορία και ανησυχώντας για την τύχη των παιδιών του.
Μιλώντας στον Βήμα FM ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ επικαλέστηκε την τραγωδία του Σοφοκλή για να ερμηνεύσει την συμπεριφορά της πρώην υπουργού, έφθασε στον Οιδίποδα που σκότωσε, χωρίς να τον ξέρει, τον πατέρα του Λάιο έξω από το σημερινό (και τραγικά επίκαιρο) Δίστομο, επιστρέφοντας από την Πυθία των Δελφών!
«Εδώ είναι Οιδιπόδεια συμπλέγματα ξεκίνησε ο γλαφυρός Ανδρουλάκης. Είναι άλλα πράγματα στη μέση. Δεν μας αφορά η Λούκα. Είναι μια αξιοπρεπής καθηγήτρια, αλλά πολιτικό μυαλό δεν έχει. Κι από ανάλυση τα ίδια. Σχολικός Κενσιανισμός της δεκάρας.
Έπαιξε μοιραίο ρόλο, είναι το μοιραίο πρόσωπο που άφησε εντελώς ανυπεράσπιστη, εντελώς απροετοίμαστη την παράταξη ενόψει της χρεοκοπίας διότι είναι εισηγήτρια όλων αυτών των πραγμάτων.
Το ερώτημα είναι ο Παπανδρέου που ήξερε. Είναι κάτι που μόνο η τραγική αίσθηση μας διευκολύνει να το καταλάβουμε. Γιατί ο Οιδίποδας φεύγει από την Κόρινθο και δεν πάει στην Αχαία ή στην Κρήτη.
Σηκώνεται και πάει στη διασταύρωση Δελφών και Δαυλίας ( σ.σ.έξω από το Δίστομο, προς Δαύλια, εκεί που σκοτώθηκε και ο …Νταβέλης!). Δηλαδή στο μοιραίο συμβάν. Αυτή είναι η τραγικότητα, ότι τα ηγετικά πρόσωπα κάνουν επιλογές σε πρόσωπα και σε πράγματα που οδηγούν στο χαμό».
Ο μύθος: Ο Λάιος, βασιλιάς της Θήβας, είχε πάρει χρησμό πως το παιδί που θα γεννούσε με την Ιοκάστη, θα σκότωνε τον πατέρα του και θα παντρευόταν τη μητέρα του. Έτσι, όταν ο γιος τους γεννήθηκε, τρύπησαν τα πόδια του και τον άφησαν έκθετο στον Κιθαιρώνα. Κάποιος βοσκός βρήκε το βρέφος, το έσωσε και το έδωσε σε άλλο βοσκό, που το παρέδωσε στον αφέντη του, τον βασιλιά της Κορίνθου. Αυτός το μεγάλωσε σαν παιδί του. Όταν ο Οιδίπους μεγάλωσε, αμφιβάλλοντας για την καταγωγή του, πήγε στο μαντείο των Δελφών, όπου πληροφορήθηκε πως υπήρχε χρησμός, σύμφωνα με τον οποίο έμελλε να σκοτώσει τον πατέρα του και να παντρευτεί την μητέρα του. Θέλοντας ν’ αποφύγει την πραγματοποίηση του φοβερού αυτού χρησμού, δεν επιστρέφει στην Κόρινθο και σ’ εκείνους που θεωρούσε γονείς του. Στον δρόμο του όμως συνάντησε και αμυνόμενος σκότωσε τον Λάιο, αγνοώντας πως είναι πατέρας του. Όταν έφτασε στη Θήβα, έλυσε το αίνιγμα της Σφίγγας και κέρδισε την βασιλεία της πόλης, παίρνοντας την Ιοκάστη γυναίκα του και αποκτώντας μαζί της τέσσερα παιδιά. Τη Θήβα έπληξε όμως φοβερός λοιμός, υπεύθυνος για τον οποίο είναι ο δολοφόνος του Λαίου. Ο Οιδίπους αναλαμβάνει να τον βρει και να σώσει την πόλη. Στην πορεία αναζήτησης του δολοφόνου, ο ήρωας ανακαλύπτει ποιος είναι πραγματικά ο ίδιος. Όχι μόνο είναι ο φονιάς του προηγούμενου βασιλιά της Θήβας αλλά και δολοφόνος του πατέρα του και σύζυγος της μητέρας του. Ύστερα από την αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας η Ιοκάστη απαγχονίζεται και ο Οιδίπους αυτοτυφλώνεται, εκλιπαρώντας για εξορία και ανησυχώντας για την τύχη των παιδιών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου