Ο ελληνικός λαός, που ζει με την απειλή της ανεργίας, της νέας περικοπής μισθών και εισοδημάτων και της επιβολής ενός ακόμη χαρατσιού, είδε χθες ότι τα κόμματα είναι πάνω από οποιονδήποτε νόμο απλώς και μόνο διότι μπορούν να ψηφίσουν, ανά πάσα στιγμή, μια τροπολογία της… αρεσκείας τους. Με μία τέτοια τροπολογία, οι βουλευτές των κομμάτων απελευθέρωσαν… νύχτα την κρατική χρηματοδότηση (μία δόση του 2011 και δύο του 2012) ύψους περίπου 40 εκατ. ευρώ, διότι θα γίνουν...εκλογές. Κι αποφάσισαν μάλιστα ότι τα χρήματα αυτά είναι και «ακατάσχετα»!
Το τελευταίο διότι τα κόμματα οφείλουν σε τράπεζες και προμηθευτές πολύ μεγαλύτερα ποσά από αυτά που θα λάβουν. Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. χρωστούν πάνω από 240 εκατ. ευρώ.
Κι αυτή η σκληρή, η άτεγκτη η τρόικα, που δέχτηκε τη μείωση χαμηλών συντάξεων σε απόμαχους της ζωής, που συμφώνησε μισθούς πείνας για τη νεολαία, δεν βρίσκει τίποτε στραβό σε αυτό!
Λογικό, θα μου πείτε, αφού και οι προϊστάμενοι της τρόικας είτε είναι πολιτικοί οι ίδιοι, είτε ορίζονται από πολιτικούς! Δεν είναι χαμηλοσυνταξιούχοι…, ούτε άνεργοι νέοι βεβαίως.
Προσωπικά, αδυνατώ να καταλάβω γιατί οι εκλογές σε τούτο το χρεοκοπημένο κράτος δεν γίνεται να διεξαχθούν με ελάχιστο κόστος, το οποίο θα καλύψει κάθε κόμμα αποκλειστικά και μόνο με τις εισφορές και τις δωρεές των μελών του.
Αυτό δεν θα κάνουν υποχρεωτικά τα κόμματα που βρίσκονται εκτός χρηματοδότησης, όπως π.χ. η Δημοκρατική Αριστερά και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες;
Γιατί λοιπόν να μην το κάνουν και τα υπόλοιπα;
Στη σημερινή συγκυρία, η κρατική χρηματοδότηση με «ακατάσχετο» πέραν του ότι αποτελεί ντροπή, αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, και «νόθευση του ανταγωνισμού» υπέρ των κομμάτων που έχουν μεν «παρελθόν», αλλά -λίαν, πιθανώς, σε ορισμένες περιπτώσεις- αμφισβητήσιμο «μέλλον».
Κι εν τέλει, με ποιον ακριβώς τρόπο προάγει τη λειτουργία της Δημοκρατίας η απελευθέρωση της χρηματοδότησης των κομμάτων εν όψει εκλογών; Επειδή θα τυπώσουν αφίσες και πανό; Επειδή θα έχουν λεφτά για συγκεντρώσεις οπαδών με πούλμαν και άλλες διευκολύνσεις; Επειδή θα βγάλουν τα γνωστά spot στην τηλεόραση;
Γιατί δεν είναι αρκετή η προβολή μέσω των ΜΜΕ, των σύγχρονων μέσων κοινωνικής δικτύωσης αλλά και μέσω του ίδιου του «ιστού» των οπαδών τους, στην κοινωνία;
Πολλάκις ελέχθη τα τελευταία χρόνια ότι τα κόμματα έχουν εξελιχθεί σε επιχειρήσεις.
Ανακριβής η διαπίστωση. Ένα κόμμα είναι πολύ καλύτερο από επιχείρηση.
Οι επιχειρήσεις όταν πτωχεύουν κλείνουν. Κι αν δεν κόψουν τα νόμιμα παραστατικά κινδυνεύουν από την εφορία.
Τα μεγάλα ελληνικά κόμματα, όμως, που χρηματοδοτούνται από το κράτος, που καρπούνται διαφόρων ειδών «συνεισφορές», πάνω και κάτω από το τραπέζι (βλέπε ανώνυμα «κουπόνια» και περιπτώσεις όπως αυτές του κ. Τσουκάτου), όχι μόνο πτώχευσαν τα ίδια, πτώχευσαν και τη χώρα.
Κι όμως, συνεχίζουν να νομοθετούν υπέρ των συμφερόντων τους, κατά το δοκούν!
Κάποιος είπε ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα έχουν διαπραχθεί στο όνομα μεγάλων ιδεών. Σε αυτήν την περίπτωση τα «εγκλήματα», μικρά και μεγάλα, είναι συνεχή.
Διαπράττονται, δε, στο όνομα της Δημοκρατίας.
Για το… καλό μας!
ΥΓ.: Να υποθέσω ότι αν χρειαστεί να γίνουν ξανά εκλογές, σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα προκαταβληθούν οι επόμενες «δόσεις» του 2012 και του 2013;
Το τελευταίο διότι τα κόμματα οφείλουν σε τράπεζες και προμηθευτές πολύ μεγαλύτερα ποσά από αυτά που θα λάβουν. Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. χρωστούν πάνω από 240 εκατ. ευρώ.
Κι αυτή η σκληρή, η άτεγκτη η τρόικα, που δέχτηκε τη μείωση χαμηλών συντάξεων σε απόμαχους της ζωής, που συμφώνησε μισθούς πείνας για τη νεολαία, δεν βρίσκει τίποτε στραβό σε αυτό!
Λογικό, θα μου πείτε, αφού και οι προϊστάμενοι της τρόικας είτε είναι πολιτικοί οι ίδιοι, είτε ορίζονται από πολιτικούς! Δεν είναι χαμηλοσυνταξιούχοι…, ούτε άνεργοι νέοι βεβαίως.
Προσωπικά, αδυνατώ να καταλάβω γιατί οι εκλογές σε τούτο το χρεοκοπημένο κράτος δεν γίνεται να διεξαχθούν με ελάχιστο κόστος, το οποίο θα καλύψει κάθε κόμμα αποκλειστικά και μόνο με τις εισφορές και τις δωρεές των μελών του.
Αυτό δεν θα κάνουν υποχρεωτικά τα κόμματα που βρίσκονται εκτός χρηματοδότησης, όπως π.χ. η Δημοκρατική Αριστερά και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες;
Γιατί λοιπόν να μην το κάνουν και τα υπόλοιπα;
Στη σημερινή συγκυρία, η κρατική χρηματοδότηση με «ακατάσχετο» πέραν του ότι αποτελεί ντροπή, αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, και «νόθευση του ανταγωνισμού» υπέρ των κομμάτων που έχουν μεν «παρελθόν», αλλά -λίαν, πιθανώς, σε ορισμένες περιπτώσεις- αμφισβητήσιμο «μέλλον».
Κι εν τέλει, με ποιον ακριβώς τρόπο προάγει τη λειτουργία της Δημοκρατίας η απελευθέρωση της χρηματοδότησης των κομμάτων εν όψει εκλογών; Επειδή θα τυπώσουν αφίσες και πανό; Επειδή θα έχουν λεφτά για συγκεντρώσεις οπαδών με πούλμαν και άλλες διευκολύνσεις; Επειδή θα βγάλουν τα γνωστά spot στην τηλεόραση;
Γιατί δεν είναι αρκετή η προβολή μέσω των ΜΜΕ, των σύγχρονων μέσων κοινωνικής δικτύωσης αλλά και μέσω του ίδιου του «ιστού» των οπαδών τους, στην κοινωνία;
Πολλάκις ελέχθη τα τελευταία χρόνια ότι τα κόμματα έχουν εξελιχθεί σε επιχειρήσεις.
Ανακριβής η διαπίστωση. Ένα κόμμα είναι πολύ καλύτερο από επιχείρηση.
Οι επιχειρήσεις όταν πτωχεύουν κλείνουν. Κι αν δεν κόψουν τα νόμιμα παραστατικά κινδυνεύουν από την εφορία.
Τα μεγάλα ελληνικά κόμματα, όμως, που χρηματοδοτούνται από το κράτος, που καρπούνται διαφόρων ειδών «συνεισφορές», πάνω και κάτω από το τραπέζι (βλέπε ανώνυμα «κουπόνια» και περιπτώσεις όπως αυτές του κ. Τσουκάτου), όχι μόνο πτώχευσαν τα ίδια, πτώχευσαν και τη χώρα.
Κι όμως, συνεχίζουν να νομοθετούν υπέρ των συμφερόντων τους, κατά το δοκούν!
Κάποιος είπε ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα έχουν διαπραχθεί στο όνομα μεγάλων ιδεών. Σε αυτήν την περίπτωση τα «εγκλήματα», μικρά και μεγάλα, είναι συνεχή.
Διαπράττονται, δε, στο όνομα της Δημοκρατίας.
Για το… καλό μας!
ΥΓ.: Να υποθέσω ότι αν χρειαστεί να γίνουν ξανά εκλογές, σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα προκαταβληθούν οι επόμενες «δόσεις» του 2012 και του 2013;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου