Να φύγει...να έρθει ποιός;

Η τέταρτη αγωνιστική ολοκληρώθηκε και όλα στον πλανήτη ΑΕΚ μένουν ακόμα ίδια. Ο Δημήτρης Σκαρτσιούνης γράφει για την κωμικοτραγική θεοποίηση ή κατακεραύνωση κάποιων προσώπων εν μέσω τέτοιων καταστάσεων, για τη δύσκολη συνέχεια που προβλέπεται και το αγωνιστικό αδιέξοδο.

Το ματς όπως και να' χει δεν σηκώνει και ιδιαίτερη κριτική. Μια ΑΕΚ άνευ λόγου φοβισμένη στο πρώτο ημίχρονο απέναντι σε μια ομάδα αν όχι χειρότερη τουλάχιστον ισοδύναμη, με δύο τραγικά λάθη που την έστησαν στα έντεκα βήματα (τόσο που κοστίζουν όπως λέγαμε) και χωρίς αγωνιστικό πλάνο. Το απόλυτο τίποτα.

Χάσιμο χρόνου λοιπόν θα είναι να εστιάσουμε κάπου ή να βγάλουμε τη χολή μας σε κάποιον ξεχωριστά. Αντίθετα με άλλους... Και εξηγούμαι πάνω σε αυτό. Αυτή η Κυριακή ήταν μάλλον η χειρότερη του Βλάχου όσο βρίσκεται στον πάγκο της ομάδας. Αρκετές εκπλήξεις στην ενδεκάδα που δεν του βγήκαν και κυρίως συνεχής αλλαγή διάταξης που μπέρδευε ακόμα περισσότερο τους παίκτες συνθέτοντας ένα πολύ κακό κοουτσάρισμα.

Αυτό που με τρελαίνει όμως είναι οι μετά Χριστόν προφήτες. Κάπου πήρε το μάτι μου για τον αποκλεισμό του Παυλή από την αποστολή και πόσο αυτός στοίχησε. Χωρίς να έχω θέμα ούτε με αυτούς που τον υποστηρίζουν αλλά ούτε και με τον ποδοσφαιριστή, οφείλω να πω ότι δεν αρκεί να αγαπάς τη φανέλα και να έχεις τατουάζ με τον «Δικέφαλο» στο στήθος.

Τι ακριβώς θα έκανε δηλαδή ο Παυλής προχθές; Στην πρεμιέρα με τον Αστέρα έδειξε «βαρύς» στα 68 λεπτά που αγωνίστηκε, στην Ξάνθη που πέρασε ως αλλαγή στο 60' σχεδόν τίποτα ενώ άγγιξε τα όρια του τραγικού στο φιλικό με τον Λεβαδειακό. Θα πω και μια λέξη για όσα γράφτηκαν περί πολύ καλής φόρμας του μεσοβδόμαδα στις προπονήσεις.« Έλεος». Βέβαια ο συγκεκριμένος παίκτης έχει αρκετά ελαφρυντικά, καθώς αγωνίζεται έχοντας πρόβλημα υγείας και παρόλα αυτά ήρθε για να βοηθήσει όσο μπορεί στην πιο δύσκολη χρονιά της ιστορίας της ΑΕΚ.

Αντίθετα τα πυρά συγκεντρώνει συχνά πυκνά ο Αρκούδας. Δεν έχει εντυπωσιάσει με την απόδοσή του, προχθές ήταν όντως κάκιστος αλλά η συνολική του εικόνα δε νομίζω ότι σηκώνει τέτοιο κλίμα γιατί σε λίγο τείνει να γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος της ομάδας. Συγκεντρωτικά, μόνο κακό μπορεί να προσφέρει το να θεοποιούμε ή να κατηγορούμε ποδοσφαιριστές αυτή την περίοδο. Βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος.

Το δάσος είναι ο ένας βαθμός σε τέσσερα παιχνίδια, αποτέλεσμα του κακού αγωνιστικού σχεδιασμού που μας βρίσκει τώρα στον πάτο της βαθμολογίας μαζί την Κέρκυρα. Σωστή η κίνηση απομάκρυνσης του Βασίλη Τσιάρτα από το πόστο του τεχνικού διευθυντή. Θαρρώ πως δεν πρόσφερε κάτι ιδιαίτερο. Η συνέχεια όπως γνωρίζουμε είναι δύσκολη. Αναρωτιέμαι αν με τέτοια εικόνα μπορεί η «Ένωση» να μαζέψει 15 βαθμούς στον πρώτο γύρο χωρίς να έχει παίξει ακόμα με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ και Ατρόμητο. Μέσο όρο ένα πόντο ανά αγώνα δηλαδή που μάλλον χλωμό το βλέπω.

Προσωπικά διακρίνω ένα αγωνιστικό αδιέξοδο. Είμαι της άποψης ότι από το να διώξεις δέκα παίκτες καλύτερα να φύγει ο προπονητής. Αλλά να φύγει ο Βλάχος για να έρθει ποιος; Ο Αναστασιάδης; Που μάλιστα παρουσιάζεται ως ενδεδειγμένη λύση καθώς γνωρίζει από τέτοιες καταστάσεις… Μόνο τον γέλωτα προκαλούν τέτοιου είδους προτάσεις. Το ρόστερ είναι ελλιπές, άπειρο, με την εμπειρία και την ποιότητα να απουσιάζουν σε αρκετά υψηλό βαθμό και αυτό δεν αλλάζει. Μια ενδεχόμενη αλλαγή στον πάγκο (ειδικά με πρόσωπα που έως τώρα ακούγονται και προτείνονται) πιστεύω ότι δεν έχει να προσδώσει ούτε θετικό αλλά ούτε και αρνητικό πρόσημο στη συγκομιδή –που είναι το ζητούμενο- της ομάδας. Θα φέρει μεν έναν ενθουσιασμό στο ποδοσφαιρικό τμήμα, θα αλλάξει την ψυχολογία αλλά ταπεινή μου γνώμη είναι ότι σε βάθος χρόνου θα αποδειχθεί απλά ένα παυσίπονο…

Αρθρογράφος: Δημήτρης Σκαρτσιούνης από aekvoice.gr
E-mail: dimskarts@yahoo.gr