Το Άγιο Όρος αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του ελληνικού κράτους και διέπεται από ένα ιδιότυπο νομικό καθεστώς με βάση διατάξεις του Συντάγματος, του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και διεθνών συνθηκών, με βασικότερο κανονιστικό κείμενο τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους.
Σάλο σε εκκλησιαστικό αλλά και πολιτικό επίπεδο προκάλεσε τις προηγούμενες ημέρες η «είδηση» που δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» περί δήθεν ύπαρξης απόφασης του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών για την κατάργηση του άβατου του... Αγίου Όρους -του μικρού «Βατικανού» του ελληνικού κράτους, όπως το αποκαλούν εκκλησιαστικοί κύκλοι, καθώς λόγω της σημαντικής γεωπολιτικής του θέσης είναι σε θέση να επηρεάσει όχι μόνο την εκκλησιαστική, αλλά και την πολιτική ζωή της χώρας.
Τι κι αν έγιναν δηλώσεις διάψευσης της «είδησης» από τους αρμοδίους: από τον μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομο, ο οποίος ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στο Πουσάν της Κορέας, όπου και υποτίθεται ότι ελήφθησαν οι σχετικές αποφάσεις, μέχρι τον πολιτικό διοικητή του Αγίου Όρους Αρίστο Κασμίρογλου και τον αρμόδιο υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων Ανδρέα Λοβέρδο. Οι δηλώσεις αυτές αγνοήθηκαν ή αποσιωπήθηκαν και η «είδηση» συνεχίστηκε να αναπαράγεται με τη μέθοδο της αντιγραφής-επικόλλησης, ανοίγοντας έναν κύκλο συζήτησης για το εάν πρόκειται για κατασκευάσματα της φαντασίας ή προβοκάτσιες.
Ή και τα δύο μαζί.
Εκκλησιαστικοί κύκλοι τονίζουν ότι το συγκεκριμένο κείμενο δεν έχει καμία αξιοπιστία, καθώς αποτελεί μια φανταστική ερμηνεία ενός μοναχού της σχισματικής Μονής Εσφιγμένου, προσθέτοντας παράλληλα ότι υποκρύπτονται σκοπιμότητες και επιδιώξεις κύκλων που επιθυμούν να ασκήσουν πίεση με στόχο τη διάσπαση της ενότητας των χριστιανικών εκκλησιών.
«Υπάρχει μια μικρή μειοψηφία που εδώ και χρόνια ειδικεύεται στη λεγόμενη 'εκκλησιαστική τρομοκρατία'. Η μειοψηφία αυτή, η οποία συνδυάζει την ακροδεξιά λογική με την αντίληψη 'όσο πιο καθαρός τόσο πιο ορθόδοξος', προσπαθεί, με τις ενέργειές της, να εξαναγκάσει την Εκκλησία της Ελλάδος να προβληματιστεί για το εάν θα πρέπει να συμμετέχει στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, τον μοναδικό οργανισμό όπου οι χριστιανοί μιλάνε μεταξύ τους», αναφέρουν οι ίδιοι κύκλοι. Και προσθέτουν: «Η μειοψηφία αυτή, ωστόσο, δεν μπορεί να κατανοήσει τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει στην εικόνα της χώρας μας διεθνώς, καθώς το Άγιο Όρος έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε γεωπολιτικά και διπλωματικά παιχνίδια».
Το Άγιο Όρος βρίσκεται σε ένα σημαντικό γεωστρατηγικό σταυροδρόμι, κοντά στη Θεσσαλονίκη, τη λεγόμενη πρωτεύουσα των Βαλκανίων, αλλά και την Τουρκία, ενώ η ευρύτερη περιοχή φαίνεται να «φιλοξενεί» στο υπέδαφός της μεταλλεύματα, όπως χρυσός, μόλυβδος, ψευδάργυρος και χαλκός.
Για την ιστορία
Το Άγιο Όρος αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του ελληνικού κράτους και διέπεται από ένα ιδιότυπο νομικό καθεστώς με βάση διατάξεις του Συντάγματος, του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και διεθνών συνθηκών, με βασικότερο κανονιστικό κείμενο τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους.
Σύμφωνα με το άρθρο 186 του Καταστατικού Χάρτη του Αγίου Όρους, «η εις την χερσόνησον του Αγίου Όρους είσοδος των θηλέων κατά τα ανέκαθεν κρατούντα απαγορεύεται». Η απαγόρευση αυτή κυρώνεται και ποινικά με διάταξη που προβλέπει ότι «η παράβαση του άρθρου 186 του Καταστατικού Χάρτου επισύρει την ποινήν φυλακίσεως δύο μηνών μέχρις ενός έτους». Ο περιορισμός αυτός έχει την πνευματική του βάση στην παρθενία των μοναχών και την αφιέρωση του Όρους στη Θεοτόκο. Ονομάζεται άβατον και ισχύει από την αρχή της σύστασης της ιδιόρρυθμης πολιτείας, αν και κατά το παρελθόν σε στιγμές ανάγκης έχει καμφθεί.
Το Άγιο Όρος διοικητικά τελεί υπό την εποπτεία του κράτους και πνευματικά υπό την ανώτατη εποπτεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, εξ ου και δεν επιτρέπεται η μνημόνευση άλλου επισκόπου πλην του Οικουμενικού Πατριάρχη. Η διοίκηση του Αγίου Όρους ασκείται μέσω των αντιπροσώπων των είκοσι ιερών μονών του, οι οποίοι αποτελούν την Ιερά Κοινότητα.
Το αυτόνομο καθεστώς του Αγίου Όρους αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά διεθνώς με τη Συνθήκη του Βερολίνου του 1878. Το 1926 το ελληνικό κράτος κύρωσε τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους, ο οποίος άρχισε να ισχύει το 1927 μετά τη θέση σε ισχύ του Συντάγματος.
Με το άρθρο 105, το Σύνταγμα προβλέπει ότι το Άγιο Όρος αποτελεί «αυτοδιοίκητο τμήμα του ελληνικού κράτους» και πως «απαγορεύεται να εγκαταβιώνουν στο Άγιο Όρος ετερόδοξοι ή σχισματικοί».
Ωστόσο, ένα πρόβλημα το οποίο ακόμα δεν έχει επιλυθεί και σχετίζεται με την εν λόγω απαγόρευση είναι η παράνομη κατοχή των χώρων της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου από τη σχισματική τέως μοναστική αδελφότητα ήδη από τη δεκαετία του 1970.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου