Τι είναι ο «θερμικός νόμος» που σχετίζεται με τα φρικτά καλοκαιρινά εγκλήματα

Τι συμβαίνει την θερινή περίοδο και οπλίζονται τα χέρια των ανθρώπων - Οι περιπτώσεις που συγκλόνισαν την Ελλάδα

Άγρια εγκλήματα που συγκλόνισαν το πανελλήνιο. Οικογενειακές ιστορίες που πνίγηκαν στο αίμα. Όσο και αν ακούγεται οξύμωρο ή ανατριχιαστικό το καλοκαίρι και οι υψηλές θερμοκρασίες, η κούραση του χειμώνα και ο μεγαλύτερος ελεύθερος χρόνος παίζουν τον ρόλο τους.

Όλα αυτά σε συνδυασμό με την λιγότερη κατανάλωση ενέργειας και άρα πλεόνασμα δύναμης, όπως εξηγούν ειδικοί της εγκληματολογίας, οδηγούν σε ανεξέλεγκτη, μη προβλέψιμη, επιθετική και πολλές φορές δολοφονική εκτόνωση.

Μπορεί για τους περισσότερους καλοκαίρι να σημαίνει παραλίες και ξεκούραση για κάποιους άλλους, όμως, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος είναι οι δυο μήνες που πέρασαν την λεπτή -κόκκινη- διαχωριστική γραμμή και έβαψαν τα χέρια τους με αίμα. Σημαντικό ρόλο παίζει ο λεγόμενος «θερμικός νόμος».

Ιστορίες βγαλμένες σαν από θρίλερ. Υποθέσεις που παγώνουν το αίμα όσων τις ακούν. Δολοφονίες που καθήλωσαν την κοινή γνώμη μπροστά από τους τηλεοπτικούς δέκτες ή έκαναν τις εφημερίδες να θυμίζουν βιβλία τρόμου.
Ο Ιούλιος, ο Αύγουστος και ο «θερμικός νόμος»

Παλαιότερες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στο εξωτερικό κατέληξαν στο συμπέρασμα  πως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες αυξάνεται η συχνότητα εκδήλωσης περιστατικών βίας, όπως ανθρωποκτονίες, κακοποιήσεις και βιασμοί. Ενδεικτικά, από έρευνες που έγιναν στις ΗΠΑ βρέθηκε ότι η μεγαλύτερη συχνότητα επιθέσεων και βιασμών σε διάφορα γεωγραφικά διαμερίσματα παρατηρήθηκε κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο και η αυξημένη αυτή συχνότητα αντιστοιχούσε στις περιόδους με τις υψηλότερες θερμοκρασίες του περιβάλλοντος.

Μια μεγάλη έρευνα με δείγμα 27.000 περιπτώσεων έδειξε ότι η βίαιη συμπεριφορά που ασκήθηκε από άνδρες εναντίον γυναικών ή γυναικών με τις οποίες συζούσαν παρουσίασε επίσης εποχικές μεταβολές με αύξηση των κρουσμάτων βίας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες κατά τρόπο ανάλογο με τα αποτελέσματα προηγούμενων ερευνών.


Ο Ιταλός Enrico Ferri, ένας εκ των θεμελιωτών της εγκληματικής κοινωνιολογίας,  υποστήριξε, ότι «λόγω της υψηλής θερμοκρασίας ο οργανισμός καταναλώνει λιγότερες δυνάμεις από ό,τι υπό κανονικές θερμοκρασίες και επομένως δημιουργεί πλεονάσματα δύναμης που εξωτερικεύονται σε δεδομένη στιγμή με ανεξέλεγκτο και βίαιο τρόπο, ακόμη και για ασήμαντη αφορμή».

Αρκετοί επιστήμονες πρόσθεταν στην θεωρία του Enrico Ferri  και το γεγονός πως κατά το θέρος και ιδίως κατά την περίοδο που προηγείται των θερινών διακοπών οι άνθρωποι είναι κατά κανόνα ιδιαίτερα επιβαρυμένοι από την κούραση του χειμώνα, επιθετικοί και ευέξαπτοι, νιώθοντας μέσα στη ζέστη και στο νέφος σαν… εγκλωβισμένα θηρία. Έχουν λοιπόν μεγαλύτερη προδιάθεση για αντεγκλήσεις, φιλονικίες και πράξεις βίας από ό,τι σε άλλες πιο δροσερές εποχές του έτους.

Οι διαπιστώσεις αυτές ενισχύονται σε μεγάλο βαθμό από το γεγονός πως έρευνες αλλά και στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως οι άνθρωποι που κατοικούν σε πόλεις που βρίσκονται σε χώρες του Βορρά κατά τη διάρκεια του χειμώνα δεν μπορούν να κινηθούν λόγω του χιονιού η γενικότερα της κακοκαιρίας. Εκεί, τα περισσότερα εγκλήματα γίνονται τους καλοκαιρινούς μήνες καθώς οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερο περιθώριο ευελιξίας στις κινήσεις τους!

Όλα τα παραπάνω, επί της ουσίας δημιουργούν την βάση πάνω στην οποία έχει στηριχθεί ο «θερμικός νόμος» ο οποίος διατυπώθηκε στα πρώιμα χρόνια της εγκληματολογίας και συγκεκριμένα στα μέσα του 18ου αιώνα από τον πατέρα της γαλλικής εγκληματολογικής στατιστικής Α. Quetelet.

Σύμφωνα με αυτόν τον νόμο, λοιπόν, τους θερμούς μήνες του έτους υπερτερούν τα εγκλήματα κατά προσώπου, η αποκαλούμενη και «βία των παθών». Ανθρωποκτονίες, βιασμοί, βίαιες επιθέσεις, ξυλοδαρμοί. Αντίθετα, στη διάρκεια του χειμώνα κυριαρχούν τα εγκλήματα κατά ιδιοκτησίας. Δηλαδή κλοπές, διαρρήξεις κλπ