Επιστολή του Μητροπολίτου Θηβών και Λεβαδείας για εγκατάσταση αποτεφρωτηρίου στη Ριτσώνα

Προ ημερών ευρισκόμενος στην πόλη των Θηβών δέχτηκα αντιπροσωπείες
κατοίκων και παραγόντων από την περιοχή της Αυλίδος, Άρματος και Ελεώνος
που με ενημέρωσαν και μου κατέθεσαν την αγωνία και την αναστάτωση που
βιώνουν όσον αφορά τη δημιουργία του αποτεφρωτηρίου σε τοποθεσία της
Ριτσώνας .
Καινοφανές για τα δεδομένα της ζωής και της θρησκευτικής παράδοσης της
πατρίδας μας η καύση των νεκρών που έχει δημιουργήσει απ’ ότι εισέπραξα
μεγάλη ανησυχία στους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής μας.
Από αρχαιοτάτων χρόνων στον προχριστιανικό κόσμο και στις περισσότερες
θρησκείες η ταφή του νεκρού σώματος ήταν ο μοναδικός τρόπος καταλήξεως
και ο τάφος γινόταν σημείο αναφοράς, τιμής και αγάπης του κεκοιμημένου
προσώπου.
Στη χριστιανική μας παράδοση, η ταφή σύμφωνα με τη διδασκαλία της
Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, είναι ο μόνος τρόπος αποσυνθέσεως του νεκρού
σώματος, αφού η Εκκλησία πιστεύει και προσδοκά την Ανάσταση των νεκρών,
σύμφωνα με την Αγία διδασκαλία Της και την απ’ αιώνων παράδοσή Της. (βλ.
και υπ’ αριθμ. 2734/2002 Εγκύκλιος Ι. Συνόδου και απόφαση Ιεραρχίας της Ι.
Συνόδου της 12ης Μαΐου 2010).
Όμως, η δημιουργία τέτοιων εγκαταστάσεων έχει πλέον νομοθετικά
αποφασιστεί και ρυθμιστεί από την πολιτεία για όσους δεν ανήκουν στην
Ορθόδοξη Εκκλησία ή αυθαίρετα και επιπόλαια επιλέγουν την καύση.
Δεκαετίες τώρα παρακολουθούμε την προσπάθεια να εισαχθεί στον Ελλαδικό
χώρο η καύση των νεκρών ή και «πιεστικά» να επηρεαστεί ο λαός μας και να
επικρατήσει.
Για τους μεν Ορθοδόξους Χριστιανούς η Εκκλησία ενημερώνει για την
Αλήθεια που αφορά στην πίστη και στην παράδοσή Της για το συγκεκριμένο
θέμα και ό,τι συνεπάγεται η επιλογή της καύσης εκ μέρους των, για να μη
δέχονται αύριο οι Κληρικοί μας μεγάλη πίεση από τους συγγενείς εκείνων που
επέλεξαν την καύση για την απόδοση επικηδείων ακολουθιών και μνημοσύνων.

Όμως, υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος που αφορά το ως άνω θέμα.
1ον ) Η ψυχική και συναισθηματική φόρτιση και επίδραση του λαού μας που
ξένος σ’ αυτή την επιλογή της καύσεως αντιδρά και εκφράζει τον αποτροπιασμό
του σε πολλές περιπτώσεις, όπως διαπιστώσαμε και στην πρόσφατη πυρκαγιά
στην Αττική, όπου απεγνωσμένα ζητούσαν οι συγγενείς τις σορούς των
συγγενών τους για να ενταφιάσουν έστω και τα υπολείμματά τους.
2ον ) Ο τόπος ταφής του νεκρού σώματος γίνεται σημείο αναφοράς, αγάπης,
τιμής, εκφράσεως πόνου και οδύνης που ψυχολογικά ανακουφίζουν και
αναπαύουν τους συγγενείς και φίλους του εκλιπόντος.
3ον) Από την ως άνω εγκατάσταση στην περιοχή της Ριτσώνας δημιουργούνται
πολλά προβλήματα και αναστάτωση στην ευρύτερη περιοχή όσον αφορά στην
επίδραση της καύσεως στην ατμόσφαιρα και στο φυσικό περιβάλλον εν γένει.
4ον) α. Η επιλογή της Ριτσώνας στην θέση «Μεγάλη Γέφυρα» είναι
καλλιεργήσιμη γη με διάφορα κηπευτικά, εκτάσεις αμπελώνων και ελαιώνων.
Οι κάτοικοι ανησυχούν ότι τα προϊόντα τους θα αχρηστευτούν και θα
προστεθούν στα αζήτητα όπως έγινε με την ευρύτερη βιομηχανική περιοχή του
Ασωπού.
β. Ο χώρος που επελέγη απέχει ελάχιστα μέτρα από πολύ μεγάλα
εργοστάσια οινοποιίας και βεβαίως υπάρχουν και πολλά εργοστάσια στην
περιοχή αναλώσιμων ή μη προϊόντων που ασφαλώς θα επηρεαστούν όπως και
οι εργαζόμενοι από την τέφρα και τους ρύπους που θα εκπέμπονται.
Το πιο απίθανο, όμως, της επιλογής του χώρου είναι ότι γειτνιάζει με το
παλαιό στρατόπεδο που σήμερα λειτουργεί ως Hot Spots των εγκατεστημένων
προσφύγων ανάμεσα στους οποίους είναι και πολλά παιδιά.
Παρόμοια ανησυχία υπάρχει στα απέναντι χωριά Ελεώνας, Άρμα και την
ευρύτερη βιομηχανική περιοχή των Θηβών όσον αφορά τους εκπεμπόμενους
ρύπους που φοβούνται ότι θα επηρεάζουν την ατμόσφαιρα, την αναπνοή και
καλή υγεία των κατοίκων και εργαζομένων.
Στην υπ’ αριθμ. 26719/4153/18-7-2011 απόφαση «Έγκριση Γενικού
Πολεοδομικού Σχεδίου(ΓΠΣ) πρ. Δήμου Αυλίδας Ν. Ευβοίας και νυν Δημ.
Ενότητας Αυλίδας Δήμου Χαλκιδέων» (ΦΕΚ 219/ ΤΑΑ & ΠΘ/2011) ΔΕΝ
ΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ, ότι στην εν λόγω περιοχή επιτρέπεται η χωροθέτηση
αποτεφρωτηρίου νεκρών.
Η περιοχή στην οποία αδειοδοτήθηκε η εν λόγω εγκατάσταση
χαρακτηρίζεται από το ΓΠΣ ως ζώνη μη οχλουσών βιομηχανικών-βιοτεχνικών
εγκαταστάσεων (ΒΤ1).
Με τον όρο «μη οχλούσες βιομηχανικές- βιοτεχνικές εγκαταστάσεις»
θεωρούνται οι εγκαταστάσεις που δεν εκλύουν στο περιβάλλον αέριους ρύπους,
στερεά και υγρά απόβλητα.

Επομένως τίθεται το απλό ερώτημα σε ποια νομοθεσία βασίστηκαν οι
υπηρεσίες αδειοδότησης και κατέταξαν το αποτεφρωτήριο νεκρών στις μη
οχλούσες βιομηχανίες, όταν αυτό απορρίπτει στην ατμόσφαιρα επικίνδυνους
για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία αέριους ρύπους, όπως και
απόβλητα στο έδαφος κατά την διαβροχή και ταφή της τέφρας των νεκρών στον
περιβάλλοντα χώρο του αποτεφρωτηρίου;
Τα παραπάνω σχετικά με το είδος αποβλήτων του εν λόγω αποτεφρωτηρίου
περιλαμβάνονται στην υπ’ αριθμ. πρωτ. 3684/Φ.14/3805/2-7-2018 απόφαση
υπαγωγής σε πρότυπες περιβαλλοντικές δεσμεύσεις (ΠΠΔ) που εκδόθηκε από τη
Διεύθυνση Ανάπτυξης της Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας και αναρτήθηκε με
ΑΔΑ: Ω1317ΛΗ- 4Σ6.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία καλεί τον άνθρωπο ελεύθερα ή όχι να αποδεχθεί τον
Θεό και να συνάψει σχέση αγάπης με τον Ίδιο και την Αλήθεια Του. Η
ελευθερία, λοιπόν, της επιλογής των ανθρώπων είναι δεδομένη και
εκπεφρασμένη, γεννιούνται, όμως, τα εξής ερωτήματα:
– Γιατί τόση σπουδή και βιασύνη στην εγκατάσταση του αποτεφρωτηρίου
νεκρών στη Ριτσώνα , όταν από πολλές περιοχές με διάφορους τρόπους
ακυρώθηκε;
– Γιατί χωροθετήθηκε το αποτεφρωτήριο σε περιοχή που είναι
καλλιεργήσιμη με κηπευτικά, αμπέλια και ελαιώνες, αλλά και τόπος
διαμονής εργαζομένων και ταλαιπωρημένων συνανθρώπων μας ;
– Γιατί δεν υπήρξε καμιά απόφαση και συζήτηση τόσο στο Δημοτικό
Συμβούλιο του Δήμου Χαλκιδέων, αλλά και των Τοπικών Συμβουλίων της
περιοχής;
Όλοι γνωρίζουμε ότι στην πατρίδα μας για οποιαδήποτε δραστηριότητα ἤ
κατασκευή υπάρχουν χρονοβόρες διαδικασίες. Στην προκειμένη περίπτωση,
όμως, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα παρά την χαλαρότητα που επικρατεί
την περίοδο του θέρους εσπευσμένα εκδόθηκαν η υπ’ αριθμ. 3684/Φ.14/ 3805
/2-7-2018 απόφαση της Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας –Τμήμα Χορήγησης
Αδειών, Ανάπτυξης, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, αλλά και η υπ’ αριθμ.
016 Γνωστοποίηση για την εγκατάσταση μεταποιητικής συναφούς
δραστηριότητας.
Επίσης διερωτώμεθα πως τόσο αβίαστα εξεδόθη η υπ’ αριθμ. 111/12-9-2018
έγκριση δόμησης της Διευθύνσεως Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου
Χαλκιδέων και μάλιστα στις 25 Οκτωβρίου τ.ε. για την οποία ενημερωθήκαμε
και ζητήσαμε διευκρινίσεις προφορικά από όλους τους φορείς που εξέδωσαν
τις άδειες, αλλά και ενημερώσαμε τους υπευθύνους εκπροσώπους της
Περιφέρειας και των Δήμων και Κοινοτήτων, όταν είχαν αρχίσει και
προχωρούσαν οι εργασίες του αποτεφρωτηρίου στον ως άνω χώρο;

Ελπίζω ότι υπάρχουν περιθώρια επανεξετάσεως και αποτιμήσεως του ως
άνω θέματος που επιφέρει αναστάτωση, διχογνωμία, αγωνία για το μέλλον
και διάσπαση της ενότητας των ανθρώπων σε μια εποχή μάλιστα που έχουμε
ιδιαίτερα ανάγκη την ενότητα και τη συνεργασία.
Φοβούμαι ειλικρινά ότι αυτή η ενέργεια το μόνο που θα πετύχει είναι να
μας διχάσει και να καλλιεργήσει αντιπαλότητα.
Οι άνθρωποι είναι οργισμένοι, ήθελαν να προβούν σε κινητοποιήσεις και
λυπημένοι γιατί παρά την μακρά περίοδο της κρίσης που τελμάτωσε τη ζωή
τους, τους φόρτωσαν μια ακόμη αγωνία, καθώς κυκλοφορούν φήμες ότι το
αποτεφρωτήριο θα γίνει προπομπός της καύσης σκουπιδιών στην ως άνω
περιοχή.
Στην εφημερίδα «Ευβοϊκή Γνώμη» της 5ης Οκτωβρίου τ.ε. ο Πρόεδρος της
«Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης» κος Αντώνιος Αλακιώτης φέρεται να
λέγει: «Εξετάσαμε πολλές εκτάσεις πανελλαδικά και καταλήξαμε στη
συγκεκριμένη, με βασικό κριτήριο να μην συναντήσουμε αντιδράσεις
περιοίκων κλπ. Διαπίστωσα και προσωπικά ότι δεν υπάρχει τίποτα τριγύρω
και σε μεγάλη ακτίνα».
Μήπως αυτό απαντά στις αγωνίες και στα ερωτήματα των περιοίκων και
όλων μας;
Εύχομαι, οι αυριανοί συνεχιστές της ζωής στον τόπο μας να μη ρίχνουν
στους σημερινούς υπευθύνους τον λίθο του αναθέματος!
Μετ’ ευχών και τιμής
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ