“Βρες χρόνο”
- Τι να πω για τους γονείς μου; O πατέρας μου μεροκαματιάρης πάλευε νυχθημερόν για να μη λείψει τίποτα στα τρία αγγελούδια του. Η μάνα μου, κατά βάση οικιακά, αλλά και ως ράφτρα φρόντιζε να συμπληρώνει το οικογενειακό μας εισόδημα. Χρόνος για να βρεθούμε όλοι μαζί ελάχιστος, εώς ανύπαρκτος.
Κάθε φορά που έλεγα στον πατέρα μου να πάμε στο γήπεδο για να παίξουμε μπάσκετ η απάντησή του ήταν: «πήγαινε με τoυς φίλους σου, έχω δουλειά». Κάθε φορά που έλεγα στη μητέρα μου να πάμε μαζί σούπερ μάρκετ μου απαντούσε: «έχω να ετοιμάσω το φαγητό»…
Πάντως δεν μπορώ να πω, από υλικά αγαθά δε στερήθηκα τίποτα. Το φαγητό μας, τα ρούχα μας, τα χαρτζιλίκια μας ήταν ικανοποιητικά για την ηλικία μας. Μια ηλικία όμως που δεν την ένοιαζε η πολυτέλεια στο φαγητό, αρκεί να υπήρχε φαγητό.. μια ηλικία που δεν την ενδιέφερε η μάρκα στα ρούχα αρκεί να υπήρχαν ρούχα. Δεν μας ενδιέφεραν τα ακριβά εστιατόρια ούτε μας έλειψαν τα πολυτελή ξενοδοχεία. Μόνιμη έγνοια και γιατρικό ήταν η παρουσία του παππού και της γιαγιάς για να γελάσουμε και να παίξουμε μαζί . Χρόνο βρίσκαμε, αρκεί να υπήρχε η παρέα για παιχνίδι και … «μη τον είδατε τον Παναή».
Tα χρόνια πέρασαν. Γίναμε γονείς και συχνά δεν αφιερώνουμε χρόνο για τα παιδιά μας ή καλύτερα θεωρούμε χάσιμο χρόνου την ενασχόληση με τα παιδιά μας.
Γιατί ο χρόνος προσμετράται με χρήμα και το χρήμα – ως γνωστόν- αναπόσπαστο κομμάτι της καταναλωτικής μας κοινωνίας.
- Πώς μπορώ να μην του αγοράσω κινητό τη στιγμή που οι φίλοι του έχουν smartphone και μάλιστα πανάκριβα; Δε θα νιώθει μειονεκτικά;
- Δεν μπορώ να αφήσω τα παιδιά μου πολλές ώρες με τους παππούδες του γιατί τα κακομαθαίνουν.
- Μπορείς να ενημερώσεις το παιδί σου για τη σωστή χρήση του κινητού και να του αγοράσεις κινητό ανάλογα με τις οικονομικές σου δυνατότητες. Παράλληλα, μπορείς να τον μυήσεις στον αθλητισμό, στη μουσική, στη μελέτη προκειμένου να περιορίσει την χρήση των ηλεκτρονικών μέσων. Μειονεκτικά και με χαμηλό αίσθημα αυτοπεποίθησης θα νιώσει ένα παιδί όταν απουσιάζουν οι γονείς από οποιαδήποτε δραστηριότητα του παιδιού.
- Κανένα παιδί δεν κακομαθαίνει από την στοργή και την αγάπη των παππούδων του. Ίσα – ίσα που αποτελεί γιατροσόφι για τα αμέτρητα «πρέπει» και «μη» των γονιών του.
Λάζαρος Ι.Κόλλιας
Εκπαιδευτικός
“Βρες χρόνο ν΄αγαπάς και ν΄αγαπιέσαι -αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.
Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρά σου -είναι πολύ σύντομη η μέρα για να ΄σαι εγωιστής.
Βρες χρόνο να γελάς -αυτό είναι η μουσική της ψυχής.
Βρες χρόνο να είσαι παιδί -για να νιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος”. Γ.ΡΙΤΣΟΣ
- Τι να πω για τους γονείς μου; O πατέρας μου μεροκαματιάρης πάλευε νυχθημερόν για να μη λείψει τίποτα στα τρία αγγελούδια του. Η μάνα μου, κατά βάση οικιακά, αλλά και ως ράφτρα φρόντιζε να συμπληρώνει το οικογενειακό μας εισόδημα. Χρόνος για να βρεθούμε όλοι μαζί ελάχιστος, εώς ανύπαρκτος.
Κάθε φορά που έλεγα στον πατέρα μου να πάμε στο γήπεδο για να παίξουμε μπάσκετ η απάντησή του ήταν: «πήγαινε με τoυς φίλους σου, έχω δουλειά». Κάθε φορά που έλεγα στη μητέρα μου να πάμε μαζί σούπερ μάρκετ μου απαντούσε: «έχω να ετοιμάσω το φαγητό»…
Πάντως δεν μπορώ να πω, από υλικά αγαθά δε στερήθηκα τίποτα. Το φαγητό μας, τα ρούχα μας, τα χαρτζιλίκια μας ήταν ικανοποιητικά για την ηλικία μας. Μια ηλικία όμως που δεν την ένοιαζε η πολυτέλεια στο φαγητό, αρκεί να υπήρχε φαγητό.. μια ηλικία που δεν την ενδιέφερε η μάρκα στα ρούχα αρκεί να υπήρχαν ρούχα. Δεν μας ενδιέφεραν τα ακριβά εστιατόρια ούτε μας έλειψαν τα πολυτελή ξενοδοχεία. Μόνιμη έγνοια και γιατρικό ήταν η παρουσία του παππού και της γιαγιάς για να γελάσουμε και να παίξουμε μαζί . Χρόνο βρίσκαμε, αρκεί να υπήρχε η παρέα για παιχνίδι και … «μη τον είδατε τον Παναή».
Tα χρόνια πέρασαν. Γίναμε γονείς και συχνά δεν αφιερώνουμε χρόνο για τα παιδιά μας ή καλύτερα θεωρούμε χάσιμο χρόνου την ενασχόληση με τα παιδιά μας.
Γιατί ο χρόνος προσμετράται με χρήμα και το χρήμα – ως γνωστόν- αναπόσπαστο κομμάτι της καταναλωτικής μας κοινωνίας.
- Πώς μπορώ να μην του αγοράσω κινητό τη στιγμή που οι φίλοι του έχουν smartphone και μάλιστα πανάκριβα; Δε θα νιώθει μειονεκτικά;
- Δεν μπορώ να αφήσω τα παιδιά μου πολλές ώρες με τους παππούδες του γιατί τα κακομαθαίνουν.
- Μπορείς να ενημερώσεις το παιδί σου για τη σωστή χρήση του κινητού και να του αγοράσεις κινητό ανάλογα με τις οικονομικές σου δυνατότητες. Παράλληλα, μπορείς να τον μυήσεις στον αθλητισμό, στη μουσική, στη μελέτη προκειμένου να περιορίσει την χρήση των ηλεκτρονικών μέσων. Μειονεκτικά και με χαμηλό αίσθημα αυτοπεποίθησης θα νιώσει ένα παιδί όταν απουσιάζουν οι γονείς από οποιαδήποτε δραστηριότητα του παιδιού.
- Κανένα παιδί δεν κακομαθαίνει από την στοργή και την αγάπη των παππούδων του. Ίσα – ίσα που αποτελεί γιατροσόφι για τα αμέτρητα «πρέπει» και «μη» των γονιών του.
Λάζαρος Ι.Κόλλιας
Εκπαιδευτικός
“Βρες χρόνο ν΄αγαπάς και ν΄αγαπιέσαι -αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.
Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρά σου -είναι πολύ σύντομη η μέρα για να ΄σαι εγωιστής.
Βρες χρόνο να γελάς -αυτό είναι η μουσική της ψυχής.
Βρες χρόνο να είσαι παιδί -για να νιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος”. Γ.ΡΙΤΣΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου