Aγαπημένοι μου γονείς,
Προτίμησα αυτή τη φορά να σας στείλω γράμμα από το να μιλήσουμε μέσω skype γιατί αφενός ήθελα να καταθέσω τις σκέψεις μου σε ένα χαρτί – πράγμα το οποίο μου λείπει- αφετέρου για να ξανανιώσετε και εσείς μετά από χρόνια τη χαρά- ανυπομονησία να ανοίξετε και να διαβάσετε ένα γράμμα «κοντινού» σας προσώπου.
Η ζωή μου εδώ στον Καναδά, όπως ξέρετε, κυλάει ομαλά με τα «σκαμπανεβάσματα» της καθημερινότητας. Ως πολιτικός μηχανικός μετά από 4 χρόνια εργασίας αμείβομαι ικανοποιητικά από την εταιρία μου και δρομολογώ – μαζί με τη σύντροφό μου – την αγορά ενός δικού μας σπιτιού. Γνωρίζω πως επιθυμείτε την επιστροφή μας στην Ελλάδα αλλά προς το παρόν το υγιές επαγγελματικό μας περιβάλλον δεν μας το επιτρέπει. Η εταιρία στην οποία εργάζομαι έχει αναλάβει projects τουλάχιστον για τα επόμενα 5 χρόνια και η ομάδα που τα τρέχει είναι δυναμική. Παράλληλα, η Αγγελική είναι ευχαριστημένη από το νοσοκομείο στο οποίο εργάζεται εφόσον δουλεύει ως παιδίατρος με καλό μισθό, αλλά το κυριότερο, εργάζεται οργανωμένα και μεθοδικά.
Κατά τ΄ άλλα είμαστε ευδιάθετοι στην καθημερινότητά μας αφού δε νιώθουμε άγχος και ανασφάλεια. Η επαρχία όπου μένουμε είναι ήσυχη και καλαίσθητη. Πάρκα και ποδηλατόδρομοι εναρμονίζονται με επιτυχία στο καταπράσινο τοπίο. Δεν ακούς εύκολα κόρνα αυτοκινήτου, δεν βλέπεις μιζέρια και κατήφεια στα πρόσωπα των συμπολιτών μας. Σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία υπάρχει προθυμία και ταχύτητα στη εξυπηρέτηση. Οι δομές τόσο στη εκπαίδευση όσο και στην υγεία λειτουργούν υποδειγματικά με επίκεντρο τον άνθρωπο. Βέβαια, μας λείπει ο ελληνικός ουρανός και το καλοκαιράκι. Είναι στιγμές που αναπολούμε νοσταλγικά τους φίλους μας αλλά και εσάς τους ίδιους. Όμως είναι άλλα πράγματα που…
Α, παραλίγο να ξεχάσω το σημαντικότερο… σε λίγους μήνες, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα αποκτήσετε εγγονάκι αφού η Αγγελική είναι εγκυμονούσα στον 4ο μήνα. Πατέρα, θα ήθελα πραγματικά να έρθετε στον Καναδά και να μείνετε μαζί μας. Γνωρίζω πως είναι δύσκολο ν’ αφήσεις τους φίλους σου και τις συνήθειές σου στην πατρίδα αλλά αξίζει τον κόπο. Μην αυταπατάσαι ότι το νέο πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα θα βάλει φρένο στο “Brain drain”. Συνομιλώ με Έλληνες, επιστήμονες του εξωτερικού, και στην πλειονότητά τους αρνούνται να επαναπατριστούν. Δεν πιστεύουμε ότι θα αλλάξουν ριζικά οι συνθήκες στη χώρα μας ώστε να μπει σε τροχιά ανάπτυξης. ‘Αλλωστε, παράγουμε περισσότερο επιστημονικό προσωπικό απ’ αυτό που μπορούμε να απορροφήσουμε.
Γλυκιά μου μανούλα… αντιλαμβάνομαι ότι θα σου είναι αρκετά δύσκολο να αφήσεις το νοικοκυριό σου και τις φίλες σου αλλά σε θέλω δίπλα μου για να ζήσουμε τον ερχομό του νέου μέλους της οικογένειας. Μου λείπουν οι μυρωδιές και οι γεύσεις από τα σπιτικά σου φαγητά.
Μη βιαστείτε να μου απαντήσετε…
- Με αγάπη –
Λάζαρος Ι. Κόλλιας
Εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου